Patron
Św. Maksymilian Maria Kolbe
"Potrzebą człowieka jest to, żeby miał‚ kogoś, kto go natchnie tak, by stał‚ się tym, kim może i pragnie być."
św. Maksymilian Maria Kolbe
Procedura nadania imienia Gimnazjum rozpoczęły się we wrześniu 2003 r. od poszukiwania patrona i wyznaczenia terminu uroczystości. Powołany został‚ zespół‚ do spraw nadania imienia, a następnie opracowano program "Patron", zwierający szczegółowy opis podejmowanych kroków. Decyzja zapadła 10 grudnia 2004 r., na wspólnym posiedzeniu Rady Pedagogicznej, Rady Rodziców i zaproszonych gości. Zgromadzeni jednogłośnie zdecydowali, że patronem Gimnazjum Nr 2 będzie Św. M. M. Kolbe. Rozpoczęto procedurę nadania imienia. Reguluje ją Rozporządzenie MEN z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół‚ zmienione przez Rozporządzenie MENiS z dnia 31 stycznia 2002 r., gdzie czytamy: "szkole nadaje imię organ prowadzący na wniosek rady szkoły lub wspólny wniosek rady pedagogicznej, rady rodziców i samorządu uczniowskiego".
Uroczystość nadania imienia Gimnazjum Nr 2 w Nowej Dębie dnia 2 czerwca 2005 r. rozpoczęła się o godzinie 10.00 Mszą Św w Kościele pw. Matki Bożej Królowej Polski w Nowej Dębie. Przewodniczył‚ ksiądz proboszcz parafii Tarnowska Wola Antoni Sanecki.
Zebranych w kościele powitała dyrektor gimnazjum pani Maria Napieracz. Homilie wygłosił‚ proboszcz parafii pw. M. B. Królowej Polski ks. Mieczysław Wolanin. Podczas mszy Św został‚ poświęcony sztandar Gimnazjum Nr 2.
Chronologia życia i działalności
Św. Maksymiliana Marii Kolbego
8 I 1894 W Zduńskiej Woli urodził‚ się syn Juliusza Kolbe i Marii zd. Dąbrowskiej. Tego samego dnia został ochrzczony w kościele parafialnym Wniebowzięcia NMP i otrzymał‚ imię RAJMUND
1907 Pod wpływem nauk misyjnych głoszonych w Pabianicach przez franciszkanina - O. Peregryna Haczelą Rajmund zgłasza się do Małego Seminarium OO. Franciszkanów we Lwowie
4 IX 1910 Rajmund Kolbe rozpoczyna nowicjat w zakonie OO. Franciszkanów we Lwowie. Otrzymuje habit zakonny i imię MAKSYMILIAN
5 IX 1911 Br. Maksymilian składa pierwsze śluby czasowe na ręce prowincjaÅ‚a O. Peregryna Haczeli
10 XI 1912 Br. Maksymilian rozpoczyna studia filozoficzne w Rzymie na Uniwersytecie Gregoriańskim
IX/X 1914 Juliusz Kolbe (ojciec) jako oficer - legionista zostaje pochwycony przez Rosjan w okolicach Michowa i Ojcowa, a następnie stracony
1 XI 1914 Br. Maksymilian składa śluby wieczyste na ręce O. Domenico Tavani. Przybiera sobie dodatkowe imięMARIA
22 X 1915 Br. Maksymilian uzyskuje doktorat z filozofii.
1915 Rozpoczyna studia teologiczne na Papieskim Wydziale Teologicznym św. Bonawentury w Rzymie
16 X 1917 Br. Maksymilian z sześcioma alumnami Międzynarodowego Kolegium Serafickiego zakłada RYCERSTWO NIEPOKALANEJ (MI)
28 IV 1918 Przyjmuje święcenia kapłańskie z rąk kard. Wikariusza Rzymu Basilio Pompili, w kościele S. Andrea della Valle 29 IV 1918 Msza św. prymicyjna w kościele S. Andrea delle Fratte, gdzie Niepokalana objawiła się Alfonsowi Ratisbonne
4 IV 1919 Pisemne zatwierdzenie MI przez wikariusza generalnego zakonu
22 VII 1919 O. Maksymilian uzyskuje doktorat z teologii na Papieskim Wydziale Teologicznym św. Bonawentury
29 VII 1919 O. Maksymilian przybywa do Polski, do Krakowa
X 1919 O. Maksymilian zostaje profesorem historii kościelnej w Seminarium OO. Franciszkanów w Krakowie
20 XII 1919 Książe bp Adam Sapieha udziela pozwolenia na wydrukowanie pierwszego dyplomika MI w Krakowie
11 VIII 1920 O. Maksymilian wyjeżdża na leczenie gruźlicy do Zakopanego. Pełni tam funkcję kapelana Szpitala
28 IV 1921 Powraca po kuracji do Krakowa
4 V - 3 XI 1921 Rekonwalescencja w Nieszawie
I 1922 W Krakowie zostaje wydany pierwszy numer czasopisma RYCERZ NIEPOKALANEJ, w nakładzie 5000 egzemplarzy
20 X 1922 Przeniesienie wydawnictwa Rycerza Niepokalanej z Krakowa do Grodna
XII 1922 Drukowanie Rycerza Niepokalanej na styczeń 1923 na własnej maszynie drukarskiej obracanej ręcznie
XI-XII 1924 Wydanie KALENDARZA RYCERZA NIEPOKALANEJ na rok 1925 w nakładzie 12000
18 IX 1926 O. Maksymilian rozpoczyna kurację w Zakopanem
1926 Błogosławieństwo papieża Piusa XI i Episkopatu Polski z okazji 5 rocznicy istnienia Wydawnictwa
13 IV 1927 O. Maksymilian kończy kurację w Zakopanem
VI-VII 1927 Rozmowy i pertraktacje z księciem Janem Drucko-Lubeckim w sprawie uzyskania terenu koło Teresina pod budową nowego klasztoru-wydawnictwa
6 VIII 1927 Poświęcenie figurki Niepokalanej w Teresinie na placu pod przyszły klasztor wydawnictwo
5 X 1927 Rozpoczęcie budowy klasztoru
31 X 1927 Kanoniczne założenie klasztoru NIEPOKALANÓW
21 XI 1927 Przeniesienie Wydawnictwa z Grodna do Niepokalanowa
7 XII 1927 Poświęcenie klasztoru przez O. prowincjaÅ‚a Kornela Czupryka. Wspólnotą zakonną tworzy 2 ojców i 18 braci. Przełożonym zostaje O. Maksymilian
21 VII 1928 Przeniesienie nowicjatu dla braci zakonnych ze Lwowa do Niepokalanowa
2 VI 1929 O. ProwincjaÅ‚ zezwala na założenie w Niepokalanowie Małego Seminarium Misyjnego
19 IX 1929 Otwarcie Małego Seminarium Misyjnego
I-II 1930 Podróż O. Maksymiliana po Europie w sprawie założenia misji na Dalekim Wschodzie. Odwiedza: Wiedeń, Rzym, Asyż, Marsylia, Lourdes, Paryż, Lisieux, Augsburg, Berlin, Toruń.
26 II 1930 Wyjazd pierwszych misjonarzy z Niepokalanowa na Daleki Wschód. Są to: O. Maksymilian, br. Zenon Å»ebrowski, br. Hilary Åysakowski, br. Seweryn Dagis, br. Zygmunt Król. W trakcie podróży rozmowy z biskupem Szanghaju (Chiny). Br. Seweryn i br. Zygmunt pozostajÄ… tam. Pozostali udajÄ… siÄ™ do Nagasaki (Japonia)
24 IV 1930 Przyjazd do Nagasaki. Miejscowy biskup J. Hayasaka pozwala na drukowanie Rycerza Niepokalanej po japońsku. O. Maksymilian obejmuje wykłady z filozofii w seminarium duchownym
VI-VII 1930 Podróż O. Maksymiliana przez SyberiÄ™ do Polski na kapituÅ‚Ä™ prowincjalnÄ….
24 VII 1930 O. Maksymilian zostaje przełożonym w Japonii, a jego brat O. Alfons przełożonym w Niepokalanowie
13-25 VIII 1930 O. Maksymilian z dwoma klerykami br. Mieczysławem Mirochną i br. Damianem Ebertem wraca przez Związek Radziecki do Japonii
3 XII 1930 Zmarł O. Alfons. Przełożonym w Niepokalanowie zostaje O. Florian Koziura
16 V 1931 Przeniesienie wydawnictwa do nowozbudowanego klasztoru, który otrzymaÅ‚ nazwÄ™ MUGENAI NO SONO, tzn. Ogród Niepokalanej
V-VII 1932 O. Maksymilian podróżuje do Indii w celu rozpoczÄ™cia tam pracy misyjnej
IV-V 1933 O. Maksymilian podróżuje do Polski na kapituÅ‚Ä™ prowincjalnÄ…
VII 1933 Na kapitule przełożonym misji w Japonii zostaje O. Kornej Czupryk
IX-X 1933 Powrót do Japonii
16 IV 1936 Otwarcie Małego Seminarium w Nagasaki
V-VI 1936 Podróż O. Maksymiliana do Polski
VII 1936 O. Maksymialian bierze udział w kapitule. Zostaje gwardianem Niepokalanowa
8 XII 1936 Na wniosek O. Maksymiliana zakon OO. Franciszkanów poÅ›wiÄ™ca siÄ™ Niepokalanej
8 XII 1937 O. Maksymilian przemawia przez radio w Warszawie z okazji 10-lecia Niepokalanowa
8 XII 1938 Próbna audycja na żywo radiostacji nadawczej STACJA POLSKA 3 - RADIO NIEPOKALANÓW
23 VIII 1939 PodziaÅ‚ polskiej prowincji zakonnej na krakowskÄ… i warszawskÄ…. Niepokalanów i O. Maksymilian zostajÄ… przydzieleni do prowincji warszawskiej p.w. Niepokalanego PoczÄ™cia NMP
25 VIII 1939 O. Maksymilian ponownie wybrany na przełożonego Niepokalanowa
1 IX 1939 wybuch II Wojny Åšwiatowej
19 IX 1939 O. Maksymilian i 36 innych zakonników zostaje aresztowanych.
do 8 XII 1939 Pobyt w obozach: Åambinowice (Lamsdorf), GÄ™bice (Amtitz) i Ostrzeszów
10 XII 1939 Powrót do Niepokalanowa
20 XI 1940 Władze niemieckie na prośbę O. Maksymiliana pozwoliły na jednorazowe wydanie Rycerza Niepokalanej w nakładzie 120.000 egzemplarzy
17 II 1941 O. Maksymilian aresztowany przez gestapo i uwięziony na Pawiaku w Warszawie
28 V 1941 O. Maksymilian przywieziony w transporcie do Oświęcimia. Otrzymuje numer 16670
ok. 30 VII 1941 Podczas wybiórki na Å›mierć gÅ‚odowÄ… O. Maksymilian wyraża gotowość zastÄ…pienia więźnia Gajowniczka. SkazaÅ„cy zostajÄ… zamkniÄ™ci w bunkrze gÅ‚odowym bloku 11
14 VIII 1941 O. Maksymilian zostaje zabity zastrzykiem trucizny (fenolu)
15 VIII 1941 Spalenie zwłok O. Maksymiliana w krematorium obozu Auschwitz
17 III 1946 Umiera Maria Kolbe, matka O. Maksymiliana
17 X 1971 Papież PaweÅ‚ VI ogÅ‚asza O. Maksymiliana BÅOGOSÅAWIONYM
10 X 1982 Papież Jan Paweł II ogłasza O. Maksymiliana ŚWIĘTYM
Święty Maksymilian jakiego nie znamy
Ojciec Maksymilian łączył styl i rytm życia człowieka energicznego, pełnego sił, całkowicie zdrowego, zdolnego do każdego, nawet najcięższego, wysiłku fizycznego, psychicznego i duchowego z faktycznym (od 23. roku życia) stałym stanem chorobowym. Miał gruźlicę. Gorączkował, okresowo pluł krwią, kaszlał, stracił jedno płuco.
Mimo to wykÅ‚adaÅ‚, gÅ‚osiÅ‚ nauki, pisaÅ‚, podróżowaÅ‚, krÄ™ciÅ‚ korbÄ… maszyny drukarskiej, dźwigaÅ‚ paczki z kilogramami papieru na pocztÄ™, pracowaÅ‚ na budowie, sprawowaÅ‚ LiturgiÄ™ i sakramenty, zarzÄ…dzaÅ‚ ogromnÄ… "zagrodÄ… Niepokalanej" w Polsce, dużym oÅ›rodkiem misyjnym w Japonii. InteresowaÅ‚ siÄ™ technikÄ…
Etereoplan - co to takiego?
Åšw. Maksymilian Kolbe definiuje to pojÄ™cie w sposób nastÄ™pujÄ…cy: etereoplan to aparat sÅ‚użący do dotarcia do innych planet, a może nawet do dalekich gwiazd. O tym, iż rozmyÅ›laÅ‚ o podróżach w kosmos Å›wiadczÄ… inne jego sÅ‚owa zapisane w Rzymie w grudniu 1918 roku: "Najpierw można by przecież wysÅ‚ać sam aparat - zaopatrzony w odpowiednie urzÄ…dzenia, okreÅ›lajÄ…c na podstawie dokÅ‚adnych obliczeÅ„ wpierw drogÄ™ krótkÄ… - którÄ… by mógÅ‚ powrócić na ziemiÄ™. Po powrocie należaÅ‚oby przestudiować różnicÄ™ zaistniaÅ‚Ä… pomiÄ™dzy przewidzianym a rzeczywistym zachowaniem siÄ™ aparatu i po wyeliminowaniu niedociÄ…gnięć należaÅ‚oby wysÅ‚ać go na odlegÅ‚ość wiÄ™kszÄ… i ponownie przeanalizować wyniki. Gdy już aparat okaże siÄ™ bezpieczny, a zwierzÄ™ta w nim umieszczone do odbycia pierwszych podróży zniosÄ… je dobrze, wówczas bÄ™dzie można bez niebezpieczeÅ„stwa dla życia zaryzykować podróż."
Kolbe pozostawiÅ‚ opis pojazdu kosmicznego, który nazwaÅ‚ etereoplanem. NajwiÄ™kszÄ… nowoÅ›ciÄ… tego wynalazku byÅ‚o odejÅ›cie od dotychczasowego sposobu poruszania siÄ™ przy pomocy koÅ‚a lub Å›migÅ‚a. ZasadÄ… poruszania siÄ™ etereoplanu w przestrzeni kosmicznej miaÅ‚ być odrzut. Pojazd miaÅ‚ docierać do odlegÅ‚ych planet. PrzewidywaÅ‚ także podróż w nim czÅ‚owieka po pokonaniu siÅ‚y ciążenia i stworzeniu peÅ‚nej klimatyzacji wewnÄ…trz pojazdu. DokÅ‚adny opis wynalazku z licznymi wykresami i matematycznymi obliczeniami wysÅ‚aÅ‚ do czasopisma "Scienza per Tutti". WedÅ‚ug dzisiejszych rzeczoznawców projekt etereoplanu byÅ‚ wówczas genialnym bÅ‚yskiem myÅ›li technicznej. Zasady jego dziaÅ‚ania, jak też przewidywane trudnoÅ›ci poruszania siÄ™ w przestrzeni kosmicznej sÄ… poprawne i zgodne z tymi, jakie dzisiaj obowiÄ…zujÄ…."
Kino - dlaczego nie?
O. Maksymilian poÅ‚ożyÅ‚ w Niepokalanowie podwaliny pod produkcjÄ™ filmów, które byÅ‚yby poÅ›wiÄ™cone idei chrzeÅ›cijaÅ„skiej. Niestety, wybuch II wojny Å›wiatowej nie pozwoliÅ‚ na doprowadzenie tych zamierzeÅ„ do szczęśliwego finaÅ‚u.
Krótkofalowiec
W Japonii Maksymilian Kolbe spotkaÅ‚ siÄ™ z tzw. maÅ‚Ä… radiofoniÄ…, czyli stacjami nadawczymi maÅ‚ej mocy zainstalowanymi w wielu punktach kraju. Po powrocie do Polski zapragnÄ…Å‚ uruchomić tego typu stacjÄ™ wÅ‚aÅ›nie w Niepokalanowie. Jednak obowiÄ…zujÄ…ce w przedwojennej Polsce przepisy nie pozwoliÅ‚y na to. Nie tracÄ…c nadziei zapisaÅ‚ siÄ™ do PZK i zostaÅ‚ krótkofalowcem o znaku SP3RN (jak Radio Niepokalanów). Stacja nadawaÅ‚a na przeÅ‚omie lat 1937/38, pokrywajÄ…c swoim zasiÄ™giem praktycznie obszar caÅ‚ego kraju.
Elektrownia, radio i lotnisko
W 1936 roku sprowadzono go do Polski, aby pokierowaÅ‚ Niepokalanowem, który staÅ‚ siÄ™ najwiÄ™kszym klasztorem katolickim na Å›wiecie i najwiÄ™kszym klasztorem w historii koÅ›cioÅ‚a. ByÅ‚ nie tylko kapÅ‚anem i ojcem duchownym, ale też genialnym organizatorem. W chwili wybuchu II wojny Å›wiatowej byÅ‚o tam 700 zakonników i nowicjuszy. Jego dziaÅ‚alność bowiem opieraÅ‚a siÄ™ na pracy zakonników, których liczbÄ™ wciąż pomnażali nowi kandydaci, choć wspólnota prowadziÅ‚a życie bardzo surowe i ubogie.
W Niepokalanowie dziaÅ‚aÅ‚a radiostacja, elektrownia, drukarnia, najrozmaitsze warsztaty naprawcze, wÅ‚asna straż pożarna. Ojciec Kolbe zamierzaÅ‚ wybudować lotnisko, a także interesowaÅ‚ siÄ™ żywo badaniami nad przekazem obrazu za pomocÄ… fal radiowych czyli pierwocinami dzisiejszej telewizji. Wojna zatrzymaÅ‚a tÄ™ dziaÅ‚alność. Tak potężna organizacja byÅ‚a niewygodna dla okupanta. Zakonnicy musieli rozjechać siÄ™ do domów, a pozostaÅ‚ych 40 braci razem z ojcem Maksymilianem Niemcy aresztowali 19 wrzeÅ›nia 1939 roku. Zwolniono ich z poczÄ…tkiem grudnia. Po powrocie do Niepokalanowa - na przekór okupantowi - pracuje ze zdwojonÄ… intensywnoÅ›ciÄ…: przygotowuje 3000 miejsc dla wysiedlonych z PoznaÅ„skiego, wÅ›ród których przeważajÄ… Å»ydzi. Otwiera warsztaty naprawy zegarków i rowerów, wystawia kuźniÄ™ i blacharniÄ™, organizuje szwalniÄ™ i dziaÅ‚ sanitarny. Tak wielkie skupisko zakonne staje siÄ™ znowu solÄ… w oku okupanta. 17 lutego 1941 roku gestapo zabiera Ojca Kolbego na Pawiak. 25 maja 1941 r. wywieziono go do OÅ›wiÄ™cimiu.
Maksymilian Maria Kolbe
SZUKANIE DROGI KU PEÅNEMU CZÅOWIECZEŃSTWU
FORMACJA ZAKONNA
18 sierpnia 1907 przyjÄ…Å‚ sakrament bierzmowania w koÅ›ciele WniebowziÄ™cia NMP w ZduÅ„skiej Woli z rÄ…k bpa StanisÅ‚awa Zdzitowieckiego i wkrótce razem ze starszym bratem podjÄ…Å‚ naukÄ™ w maÅ‚ym seminarium franciszkanów we Lwowie. Trzy lata później, 4 wrzeÅ›nia 1910 r. (w wieku niespeÅ‚na 17 lat) wstÄ™puje do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych i rozpoczyna nowicjat we Lwowie pod imieniem Maksymilian.
5 wrzeÅ›nia 1911 r. Maksymilian zÅ‚ożyÅ‚ Å›luby czasowe i rozpoczÄ…Å‚ 8 klasÄ™ gimnazjum. WidzÄ…c u niego zamiÅ‚owanie do nauki i znaczne w niej postÄ™py przeÅ‚ożeni skierowali go do Rzymu, gdzie 10 listopada 1912 r. rozpoczÄ…Å‚ studia filozoficzne na Pontifica Universitas Gregoriana. Podczas pobytu w Rzymie mieszka w miÄ™dzynarodowym Kolegium Serafickim OO. Franciszkanów.
W miÄ™dzyczasie otrzymaÅ‚ tonsurÄ™ oraz 1 listopada 1914 zÅ‚ożyÅ‚ Å›luby wieczyste i przybraÅ‚ sobie imiÄ™ Maria. W Rzymie też przyjÄ…Å‚ z rÄ…k kard. Bazylego Pompilii Å›wiÄ™cenia kapÅ‚aÅ„skie (28.04.1918). W październiku 1915 r. koÅ„czy studia filozoficzne, wieÅ„czÄ…c je doktoratem. Wówczas rozpoczyna studiowanie teologii na Pontifica Facultas Theologicus S. Bonaventurae. Studia te ukoÅ„czyÅ‚ doktoratem 22 lipca 1919 r., po czym wraca do kraju. W Polsce podjÄ…Å‚ wykÅ‚ady w seminarium ojców franciszkanów w Krakowie, które po roku przerwaÅ‚ z powodu gruźlicy pÅ‚uc.RYCERSTWO NIEPOKALANEJ
Już jako kleryk franciszkaÅ„ski Å›w. Maksymilian czuÅ‚ w sobie wezwanie do walki dla Niepokalanej, ale nie rozumiaÅ‚ o jakÄ… walkÄ™ Niepokalanej chodziÅ‚o. ZrozumiaÅ‚ to dopiero podczas pobytu w Rzymie. Tam zdaÅ‚ sobie sprawÄ™, że wiÄ™kszym zÅ‚em od niewoli politycznej jest niewola bÅ‚Ä™du i grzechu. By przeciwstawić siÄ™ zÅ‚u, wraz z siedmioma kolegami zaÅ‚ożyÅ‚ w październiku 1917 roku pobożne stowarzyszenie, które nazwaÅ‚ Rycerstwem Niepokalanej (Militia Immaculatae).
CzÅ‚onkowie tego stowarzyszenia poÅ›wiÄ™cili siÄ™ w caÅ‚oÅ›ci i bezwarunkowo Niepokalanej Dziewicy. PodkreÅ›laÅ‚ to bardzo mocno jego zaÅ‚ożyciel piszÄ…c, że: Pierwszych czÅ‚onków Å‚Ä…czyÅ‚o jedynie mniej wiÄ™cej wyraźne pragnienie caÅ‚kowitego poÅ›wiÄ™cenia siÄ™ Niepokalanej jako narzÄ™dzie w jej niepokalanych rÄ™kach dla ratowania dusz (zwÅ‚aszcza masonów) i dla ich uÅ›wiÄ™cenia. Klerycy uzyskali od rektora kolegium O. Stefana Ignudiego zgodÄ™ i aprobatÄ™ dla swojego przedsiÄ™wziÄ™cia. Podobnie bÄ™dÄ…cy ich ojcem duchownym O. Aleksander Basile T.J. również udzieliÅ‚ mÅ‚odym studentom swego poparcia.
Opracowany przez brata Maksymiliana statut Milicji jako podstawowy cel czÅ‚onków wymieniaÅ‚: staranie siÄ™ o nawrócenie grzeszników, heretyków, schizmatyków itd., a najbardziej masonów, oraz uÅ›wiÄ™cenie wszystkich pod opiekÄ… i za poÅ›rednictwem NajÅ›wiÄ™tszej Maryi Panny Niepokalanej. SÅ‚użyć temu miaÅ‚o codzienne odmawianie aktu strzelistego do Niepokalanej, gdyż jak pisaÅ‚ Maksymilian Maria Kolbe o czÅ‚onkach Rycerstwa: StajÄ…c siÄ™ w ten sposób narzÄ™dziem w rÄ™ku Niepokalanej, co dzieÅ„ gorÄ…cym westchnieniem modlÄ… siÄ™ do Niej sÅ‚owami, które sama na Cudownym Medaliku objawiÅ‚a: "O Maryjo bez grzechu poczÄ™ta, módl siÄ™ za nami, którzy siÄ™ do Ciebie uciekamy", a pomni i na tych, których zbawienia pragnÄ…, dodajÄ…: "i za wszystkimi, którzy siÄ™ do Ciebie nie uciekajÄ…, a zwÅ‚aszcza za masonami".
Po powrocie do kraju Maksymilian szerzyÅ‚ stowarzyszenia najpierw w Å›rodowisku zakonnym, a od 1920 r. także wÅ›ród Å›wieckich. Dla realizacji jego celu i dla utrzymania kontaktu z czÅ‚onkami stowarzyszenia zaczÄ…Å‚ od stycznia 1922 r. wydawać w Krakowie miesiÄ™cznik „Rycerz Niepokalanej". WÅ‚aÅ›nie wtedy (dn. 2 stycznia 1922 r) Stowarzyszenie to jako Pia Unio Militiae Mariae Immaculatae zatwierdziÅ‚. wikariusz generalny Rzymu kardynaÅ‚ Bazyli Pompilij. ZostaÅ‚o ono okreÅ›lone jako ZwiÄ…zek Pobożny, co zgodnie z zapisem Kodeksu Prawa Kanonicznego oznaczaÅ‚o zrzeszenie wiernych zaÅ‚ożone w celu wykonywania dzieÅ‚a zbożnego lub dzieÅ‚a miÅ‚oÅ›ci.
Już w najwczeÅ›niejszych pismach brat Maksymilian szczególny nacisk kÅ‚adÅ‚ na zagrożenia osoby ludzkiej, a zwÅ‚aszcza dzieci. StaraÅ‚ siÄ™ stworzyć dla nich oddzielne pisemko wpajajÄ…ce już tym najmniejszym czÅ‚onkom KoÅ›cioÅ‚a podstawowe wartoÅ›ci katolickie. Równie wielkÄ… troskÄ… otaczaÅ‚ mÅ‚odzież akademickÄ…, z której wywodzić siÄ™ miaÅ‚a przyszÅ‚a elita intelektualna kraju. DbaÅ‚ość o tÄ™ wÅ‚aÅ›nie grupÄ™ widać byÅ‚o niejednokrotnie na kartach Rycerza Niepokalanej, którego byÅ‚ redaktorem naczelnym. W październiku 1922 roku okazaÅ‚o siÄ™, że warunki lokalowe w klasztorze krakowskim sÄ… niewystarczajÄ…ce, dlatego o. Maksymilian musiaÅ‚ swoje wydawnictwo przenieść do Grodna, a stÄ…d, w 1927 roku, pod WarszawÄ™, do Teresina.NIEPOKALANÓW
Pertraktacje z ksiÄ™ciem Druckim Lubeckim i jego plenipotentem w zwiÄ…zku z nadaniem terenu pod budowÄ™ klasztoru-wydawnictwa w majÄ…tku Teresin koÅ‚o Warszawy trwaÅ‚y od czerwca do października 1927. W wyniku tych zabiegów zgromadzenie otrzymaÅ‚o od ksiÄ™cia piÄ™ciomorgowÄ… dziaÅ‚kÄ™, na której miaÅ‚ powstać nowy klasztor. Wszystko zaczęło siÄ™ od ustawienia i poÅ›wiÄ™cenia figurki Matki Bożej na przyszÅ‚ym placu budowy w czerwcu 1927 roku. Kilka miesiÄ™cy później zostaÅ‚ ogÅ‚oszony dekret Kongregacji o kanonicznym zaÅ‚ożeniu domu zakonnego w Niepokalanowie. Już w listopadzie o. Maksymilian odprawiÅ‚ pierwszÄ… MszÄ™ Å›w. w kaplicy budujÄ…cego siÄ™ klasztoru. Jego poÅ›wiÄ™cenia dokonaÅ‚ 8 grudnia 1927 roku prowincjaÅ‚ Franciszkanów o. Kornel Czupryk, nadajÄ…c mu oficjalnÄ… nazwÄ™ Niepokalanów. Wkrótce stanowiÅ‚ on Å›wiatowÄ… centralÄ™ Rycerstwa Niepokalanej, a z czasem staÅ‚ siÄ™ jednym z najwiÄ™kszych klasztorów Å›wiata.
15 stycznia 1930 o. Maksymilian wyjeżdża do Rzymu w sprawie misji na Dalekim Wschodzie.MISJE
Wyjazd o. Maksymiliana na misjÄ™ do Japonii ma miejsce 26 lutego 1930. Po dwóch miesiÄ…cach przybywa on razem z br. Zenonem Å»ebrowskim i br. Hilarym Åysakowskim do Nagasaki. Tam dn. 20 maja tego samego roku powstaje pierwsza odbitka korektorska japoÅ„skiego "Rycerza". JapoÅ„ski tytuÅ‚ brzmi: "Seibo no Kishi". NakÅ‚ad to 10 tys. egzemplarzy. Na tym jednak Maksymilian nie poprzestaje 4 czerwca 1931 zakupuje za miastem Nagasaki, w ubogiej dzielnicy Hikosan 4-hektarowy plac pod budowÄ™ konwentu. Konwent otrzymuje nazwÄ™: Mugenzai no Sono - Ogród Niepokalanej. W tym czasie rozpoczÄ…Å‚ też organizacjÄ™ podobnych oÅ›rodków w Chinach i Indiach.
23 maja 1936 o. Kolbe na zawsze opuszcza JaponiÄ™ i powraca do Polski, aby pokierować Niepokalanowem, który staÅ‚ siÄ™ najwiÄ™kszym klasztorem katolickim na Å›wiecie.POWRÓT DO POLSKI
Niedługo po powrocie do Polski Maksymilian zostaje wybrany gwardianem Niepokalanowa. Tam kontynuuje pracę wciąż zwiększając ofertę wydawniczą ( Rycerzyk Niepokalanej, Mały Dziennik, Mały Rycerzyk Niepokalanej, Biuletyn Misyjny). Organizuje też budowę kościoła i elektrowni w Niepokalanowie. Planuje też urządzenie lotniska oraz założenie w Niepokalanowie radiostacji nadawczej.
W tym czasie "Rycerz Niepokalanej" osiÄ…ga nakÅ‚ad miliona egzemplarzy. W grudniu 1938 majÄ… miejsce dwie pierwsze próbne audycje radiostacji w Niepokalanowie, a w czerwcu 1939 rozpoczÄ™to betonowanie fundamentów pod koÅ›cióÅ‚. 21 sierpnia 1939 o. Maksymilian Kolbe po raz kolejny zostaje wybrany gwardianem Niepokalanowa.II WOJNA ÅšWIATOWA
W momencie wybuchu II wojny Å›wiatowej klasztor w Niepokalanowie liczy ponad 600 zakonników. Wojna jednak zatrzymaÅ‚a jego rozwój, a zakonnicy musieli rozjechać siÄ™ do domów. W klasztorze pozostaÅ‚o ich okoÅ‚o 40. 19 wrzeÅ›nia 1939 nastÄ…piÅ‚o pierwsze aresztowanie o. Maksymiliana przez Niemców. W tym czasie przebywa on w obozie w Lamsdorf, a nastÄ™pnie w Amtitz i w Ostrzeszowie. Zostaje zwolniony 8 grudnia i w nastÄ™pnym dniu powraca do Niepokalanowa. W miÄ™dzyczasie Niemcy wywożą z Niepokalanowa dalekopisy i część maszyn drukarskich, nieco później materiaÅ‚y budowlane na koÅ›cióÅ‚.
Po powrocie Å›w. Maksymilian zorganizowaÅ‚ w klasztorze oÅ›rodek usÅ‚ug dla okolicznej ludnoÅ›ci i oddaÅ‚ siÄ™ pogÅ‚Ä™bianiu formacji pozostaÅ‚ych przy nim wspóÅ‚braci. Klasztor i wydawnictwo przestawione zostaÅ‚y na nowe tory Å›pieszÄ…c z pomocÄ… okolicznej ludnoÅ›ci. PowstaÅ‚y tam: tartak, kuźnia, blacharnia. Naprawiano maszyny rolnicze, rowery, zegarki, szyto i reperowano buty. Zorganizowany zostaÅ‚ punkt sanitarny oraz podejmowano jeszcze wiele innych inicjatyw charytatywno-spoÅ‚ecznych.
W tym samym czasie o. Kolbe zarzÄ…dza w Niepokalanowie staÅ‚Ä… adoracjÄ™ NajÅ›wiÄ™tszego Sakramentu i podejmuje u wÅ‚adz niemieckich starania o wznowienie Rycerza Niepokalanej. Rok później otrzymuje pozwolenie wÅ‚adz okupacyjnych na jednorazowe wydanie Rycerza Niepokalanej na grudzieÅ„ - styczeÅ„ 1940-1941. 17 lutego 1941 r. o. Maksymilian Kolbe zostaÅ‚ ponownie aresztowany razem z 4 bliskimi wspóÅ‚pracownikami. PrzesÅ‚uchiwano go na Pawiaku, a 28 maja przewieziono do OÅ›wiÄ™cimia, gdzie zostaÅ‚ osadzony w bloku 17 jako numer 16670.
W ostatnich dniach lipca 1941 miaÅ‚a miejsce ucieczka więźnia z bloku 14, gdzie wówczas przebywaÅ‚ o. Kolbe. W odwecie komendant obozu zarzÄ…dziÅ‚ miÄ™dzy 29 lipca a 2 sierpnia apel i selekcjÄ™ 10 więźniów, przeznaczonych na Å›mierć gÅ‚odowÄ… w piwnicy nr 18 bloku 13 (później 11 zwanego Blokiem Åšmierci). O. Maksymilian Kolbe widzÄ…c rozpacz skazanego w wyniku selekcji Franciszka Gajowniczka zgÅ‚osiÅ‚ siÄ™ dobrowolnie na Å›mierć w zamian za niego. ZmarÅ‚ dobity zastrzykiem fenolu 14 sierpnia 1941 r. NastÄ™pnego dnia zostaÅ‚ spalony w krematorium.MAKSYMILIAN - ÅšWIĘTY MĘCZENNIK
17 października 1971 r. o. Maksymilian Kolbe zostaÅ‚ ogÅ‚oszony bÅ‚ogosÅ‚awionym przez papieża PawÅ‚a VI, a 10 października 1982 r. zaliczony przez papieża Jana PawÅ‚a II w poczet Å›wiÄ™tych, jako mÄ™czennik. Jego życie we wspaniaÅ‚y sposób ukazuje cel i charakter zaÅ‚ożonego przez niego ruchu Rycerstwa Niepokalanej. On ideÄ… MI (Rycerstwa Niepokalanej) żyÅ‚ caÅ‚kowicie. Jej uwieÅ„czeniem byÅ‚o oddanie życia za drugiego czÅ‚owieka w oÅ›wiÄ™cimskim obozie koncentracyjnym. Åšw. Maksymilian wytyczyÅ‚ wielki ideaÅ‚ i wcieliÅ‚ go w życie, czyli pokazaÅ‚ nam drogÄ™, jak ten ideaÅ‚ realizować.