Edukacja domowa w roku szkolnym 2020/2021

16.04.2021r. piątek

• Zabawa rozwijająca swobodę ruchów przy piosence Na naszym podwórku.

Dzieci swobodnie maszerują w rytmie piosenki, naśladują ruchy zwierzątka z piosenki.   

• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Wyścigi konne

Sznurek do oznaczenia linii startu i mety. Rodzic wyznacza linię startu i linię mety. Dzieci są końmi. Ustawiają się w szeregu na linii startu – przygotowują się do wyścigów (pozycja na czworakach). Starają się zapamiętać, kto stoi obok nich z jednej i z drugiej strony. Na hasło: Start, przemieszczają się na czworakach na linię mety. Ustawiają się na niej w szeregu, w takiej samej kolejności jak na linii startu.

• Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Sprytny kot

Kolorowy sznurek. Rodzic rozciąga w sali kolorowy sznurek (płotek), mniej więcej na wysokości kolan dziecka. Dzieci są kotami. Ustawiają się w rzędzie przed płotkiem. Następnie kolejno przechodzą nad nim tak, aby go nie dotknąć. Jeśli dziecko dotknie sznurka, próbuje przejść kolejny raz.

Rozmowy na wiejskim podwórku – zabawy teatralne z elementami ćwiczeń artykulacyjnych, inspirowane wierszem Iwony Róży Salach Bajka.

 • Inscenizacja wiersza Iwony Róży Salach Bajka.

Kukiełki, pacynki lub zdjęcia zwierząt: kota, kury, koguta, indyka, kozy, gęsi, kaczki, świni, krowy, barana, konia, szczenięcia. Rodzic przedstawia dzieciom inscenizację wiersza, wykorzystując kukiełki, pacynki lub zdjęcia zwierząt.

Zapraszam dzieci na bajkę,

w której kot pali fajkę –

pyku, pyku, pyk.

Ja sama jej nie pamiętam,

więc bajkę powiedzą zwierzęta.

– Ko, ko – kokoszka zaczęła

i szybko odfrunęła.

– Kukuryku! – zapiał kogutek

i jeszcze szybciej uciekł.

– Gul, gul – indyki pisnęły.

– Mee – potem kozy zaczęły.

– Gę, gę – gąski zagęgały,

lecz bajki mówić nie chciały.

– Kwa, kwa – kaczki krzyknęły.

– Kwi, kwi – świnki kwiknęły.

– Muuu – głośno ryknęła krowa.

– Beee – baran jej zawtórował.

– Miau, miau – kotki zapiszczały.

– Ihaha – koniki głos dały.

– Hau, hau, hau – krzyknęły szczeniaczki.

Głosów był wybór taki!

Zwierzęta ryczały, beczały, kwakały,

gdakały i piały,

szczekały, gęgały, miauczały,

lecz bajki nie powiedziały

• Rozmowa na temat wiersza.

Rodzic zadaje pytania:

− Jakie zwierzęta wystąpiły w wierszu?

− Jakimi głosami odzywały się zwierzęta?

− Dlaczego zwierzęta nie opowiedziały bajki?

• Wspólne przedstawienie inscenizacji wiersza.

Kukiełki, pacynki lub zdjęcia zwierząt: kota, kury, koguta, indyka, kozy, gęsi, kaczki, świni, krowy, barana, konia, szczeniaczka. Rodzic proponuje dzieciom wspólne przedstawienie inscenizacji wiersza. Dzieci wybierają sobie role. Rodzic wręcza im pacynki, kukiełki lub zdjęcia zwierząt. Czyta wiersz ponownie, a dzieci ustawiają się zgodnie z kolejnością występowania zwierząt w wierszu i naśladują głos wybranego zwierzęcia. Podczas kolejnego powtórzenia Rodzic mówi tekst, wskazuje dziecko, które ma naśladować głos i zachowanie zwierzęcia, zgodnie z tekstem wiersza.

• Zachęcenie do swobodnych dialogów. Dowolne kukiełki lub pacynki zwierząt wiejskich,, teatrzyk wykonany np. z  tekturowego pudełka. Rodzic zachęca dzieci do odgrywania scenek na temat: Rozmowy wiejskich zwierząt. Przygotowuje teatrzyk. Chętne dzieci dobierają się w pary, biorą do rąk kukiełki, pacynki lub zdjęcia wybranych zwierząt, odgrywają role, prowadząc swobodne dialogi.

 • Zabawa Koncert na wiejskim podwórku – usprawnianie narządów artykulacyjnych.

Wycięte z żółtego papieru duże koło i długie prostokąty – promyki, zdjęcia zwierząt wiejskich. Dzieci siedzą w kole. N. układa w jego środku duże koło wycięte z żółtego papieru. Następnie dokłada do niego promyki – żółte paski. Do każdego dziecka jest skierowany jeden promyk. Rodzic rozdaje dzieciom zdjęcia zwierząt wiejskich (dowolne). Ustala, jaki głos wydają poszczególne zwierzęta. Wybiera jedno dziecko, które będzie gospodarzem. Gospodarz staje na wybranych promykach – dogląda swoich podopiecznych. Odzywają się wtedy (witają gospodarza) tylko te zwierzęta, którym przyporządkowany jest promyk, na którym stoi gospodarz. Gospodarz może stanąć na jednym promyku (odzywa się wtedy jedno zwierzę) lub na dwóch promykach (odzywa się dwoje zwierząt). Gospodarz może chodzić po promykach w różnych tempie – szybko lub wolno. Wtedy muzyka będzie bardziej interesująca. Dzieci muszą dokładnie śledzić jego kroki, aby w odpowiednim momencie się odezwać. Warto dokonywać częstych zmian dziecka pełniącego rolę gospodarza.

• Zabawa ruchowa z elementem toczenia – Zabawy piesków.

Piłki (jedna na parę). Dzieci dobierają się w pary i ustawiają się naprzeciwko siebie, w niewielkiej odległości. Rodzic wręcza jednemu dziecku z pary piłkę. Dziecko, które nie ma piłki, staje w rozkroku. Dziecko, które ma piłkę, toczy ją po trawie tak, aby przetoczyła się między nogami partnera z pary. Następnie dzieci zamieniają się rolami.  

 • Niespodzianka dla pieska – nawijanie wełny na rolkę. Usprawnianie mięśni drobnych palców.

Dla dziecka rolka po ręczniku papierowym, kawałki wełny, rolki po papierze toaletowym. Rodzic rozdaje dzieciom (pieskom) rolki, np. po ręcznikach jednorazowych, do których jest przymocowany koniec rozwiniętego kawałka wełny. Do drugiego końca wełny jest przywiązana rolka po papierze toaletowym – kość dla psa. Dzieci nawijają wełnę na rolkę, obracając ją palcami dookoła własnej osi – pieski starają się w jak najszybszym tempie zdobyć smakowitą kość.

• Kotki i pieski – zabawa pobudzająco-hamująca.

Kastaniety, bębenek. Dzieci są podzielone na dwie grupy – kotki i pieski. Rodzic gra na kastanietach – pieski wychodzą na spacer. Dzieci naśladują pieski: idą na czworakach, szczekają, merdają ogonkiem, aportują, warczą, zakopują kość. Kiedy Rodzic gra na bębenku, pieski zajmują swoje miejsce i odpoczywają. Teraz na czworakach zaczynają poruszać się po sali kotki. Skradają się, mruczą, miauczą, przeciągają się, myją się, piją mleko.

 

15.04.2021r. czwartek

Dzień czwarty: Na wiejskim podwórku

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: ilustracje (kura, kurnik, świnka, chlew, koń, stajnia, krowa, obora, pies, buda), zielona kartka A4, klej, nożyczki, wycięte figury geometryczne w kolorze białym i czarnym.

1. Opowieść ruchowa – W zagrodzie.

Dziecko naśladuje ruchy oraz odgłosy zwierząt. W czasie opowieści rodzic robi pauzy, by dziecko mogło samo rozpoznawać, jakimi odgłosami mówią zwierzątka.

Kogut obudził się najwcześniej. Przeciągnął się, ziewnął, rozprostował piórka, wyczyścił swój piękny czerwony grzebień na czubku głowy i wyszedł z kurnika. Słoneczko już pięknie grzało. Kogut przeszedł się po podwórku, zajrzał to tu, to tam, po czym wskoczył na płot i zapiał: kukuryku. Kury obudziły się natychmiast, zaczęły wiercić się na grzędzie, znosząc jajka. Kłóciły się przy tym okropnie… na całe podwórko niosło się ich gdakanie: ko, ko, ko, ko. Nieopodal w stajni usłyszał tę kłótnię koń, zawołał kilka razy: ihaha. Wybiegł ze stajni i zaczął galopować: kląskanie. W chlewiku obudziły się świnki i jak to ze świnkami bywa od razu były głodne, wołały: kwi, kwi, kwi. Gdy zjadły, poszły wytaplać się w błocie. Z obory wychyliła łeb krowa i przywitała się ze świnkami: muuuu Całego gospodarstwa pilnował pies Burek, który, gdy tylko coś się działo, szczekał głośno: hau, hau, hau. Aż do wieczora zwierzątka jadły, bawiły się na podwórku. A gdy słońce zachodziło, wróciły do swoich domków spać.

2. Gdzie kto mieszka? – rozmowa przy ilustracjach.

Dziecko podejmuje próby nazywania domów i dopasowywania obrazków zwierząt.

• Kury, kogut – kurnik
• Świnki – chlew
• Koń – stajnia
• Krowa – obora
• Pies – buda

3. Zabawa naśladowcza – Na wiejskim podwórku.

Dziecko biega po pokoju. Zatrzymuje się na hasło:

• Piesek – chodzi na czworakach i naśladuje szczekanie psa.
• Konik – biega, zatrzymuje się i grzebie kopytkiem.
• Kogut – staje na jednej nodze i naśladuje pianie koguta.

4. Rozwiązywanie zagadek.

Rodzic czyta następujące zagadki:

 

Kiedy pędzę, galopuję,

powiew wiatru w nozdrzach czuję.

Jeśli cukru kostkę dasz,

miejsce na mym grzbiecie masz. (KOŃ)

 

Czarne, białe i łaciate,

spotkasz je na łące latem,

nikt przed nimi nie ucieka,

dać Ci mogą dużo mleka. (KROWA)

 

Co to za damy żyją w chlewiku?

Grube, różowe, jest ich bez liku.

Małe oczka, krótkie ryjki mają

i zawsze chrum, chrum, chrumkają. (ŚWINKI)

 

Dumny bardzo jest z ogona,

chociaż pawia nie pokona.

Nocuje zawsze w kurniku,

rankiem pieje "Kukuryku!". (KOGUT)

 

5. Praca plastyczna - Krowa z figur geometrycznych.

Rodzic przygotowuje wspólnie z dzieckiem figury geometryczne w kolorze białym i czarnym. Następnie na zielonej kartce A4 układa sylwetę krowy i przykleja ja do kartki. Na koniec dziecko może narysować łąkę na pozostałej części kartki.

 

14.04.2021r. środa

Dzień trzeci: Kurczaczek

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: obrazki pokazujące, jak wykluwają się kurczątka i jak się zmieniają w kury czy w koguty, sztuczne piórko, plastelina.

1. Słuchanie wiersza  Kurczątko (autor: W. Szuman)

Rodzic czyta dziecku wiersz:

Kurczątko z jajeczka się urodziło...

Główkę, brzuszek wychyliło.

Na dwie nóżki wyskoczyło.

Czarne oczka otworzyło,

Dziobek mały rozchyliło,

Że jest głodne zakwiliło...

2. Rozmowa na temat wiersza.

Rodzic zadaje dziecku następujące pytania:

- Co się wykluło z jajka?

- Ile miało nóżek?

- Jaki miało kolor oczu?

- Co powiedziało?

3. Zabawa – Piórko z podwórka.

Dziecko z zamkniętymi oczami siedzi naprzeciwko rodzica. Rodzic dotyka piórkiem dziecko w różne części ciała, a dziecko, nie otwierając oczu, wskazuje palcem dotknięte miejsca i je nazywa.

4. Zabawa ruchowa – Kury i kurczątka.

Dziecko – kurczątko biega po pokoju do dowolnej muzyki i wydaje odgłosy: pi, pi, pi…. Gdy ucichnie muzyka, dziecko staje na palcach i ponosi ręce wysoko do góry (kurczątko, zamienia się w dużą kurę). Rodzic ponownie włącza muzykę i dziecko – kura biega po pokoju i wydaje odgłosy: ko, ko, ko…

5. Praca plastyczna – Kura i jej kurczątko.

Dziecko z pomocą rodzica lepi z plasteliny kurę oraz jej dziecko - kurczątko.

 

 

13.04.2021r. wtorek

 

 

•   Słuchanie piosenki Na naszym podwórku (sł. Danuta Zawadzka, muz. s. Adriana Miś).

Rodzic czyta tekst piosenki 2 - 3 razy, następnie dziecko powtarzając za rodzicem każdy przeczytany wers próbuje częściowo zapamiętać tekst.

I. Na naszym podwórku zwierząt jest bez liku.

Konik w stajni, mysz w spiżarni, a kurki – w kurniku.

Ref.:„Ihaha!” – rży nasz konik.

„Me, me, me”, z kózką w chórku.

Dobrze nam tu razem na naszym podwórku.

II. Na naszym podwórku jest bardzo wesoło.

Kurki gdaczą, kaczki kwaczą, piesek biega w koło.

Ref.:„Kwa, kwa, kwa” – kwacze kaczka.

„Ko, ko, ko” – kurki w chórku.

Bardzo nam wesoło na naszym podwórku.

III. Na naszym podwórku zwierzęta się czubią.

Kot mysz łapie, piesek chrapie, lecz wszyscy się lubią.

Ref.:„Hau, hau, hau” – piesek szczeka.„Miau, miau, miau” – z kotkiem w chórku.

Wszyscy się lubimy na naszym podwórku.

Rodzic zadaje dzieciom pytania dotyczące tekstu piosenki.

−O czym była ta piosenka?

−Jakie zwierzęta mieszkają na wiejskim podwórku?

−Jakie są nastroje tych zwierząt? Czy są radosne, czy smutne?

−Czy zwierzęta, o których mowa, żyją w swoim domu w zgodzie?

−Jakie wydają odgłosy?

 

Po przeanalizowaniu tekstu czas na osłuchanie z piosenką, kliknij na poniższy link.

30._Na_naszym_podworku_100.mp3

•   Rozwiązywanie zagadek (wg. Iwony Fabiszewskiej)

Na śniadanie owies je,

czasem rżeniem wita cię. (koń)

Ma ryjek różowy i małe kopytka.

Wszystko ładnie zjada ze swego korytka. (świnia)

Ptak domowy, jajka znosi

i o ziarnka, gdacząc, prosi. (kura)

Je trawę na łące, czasem łaty ma.

A gdy rolnik ją wydoi,

to mu mleko da. (krowa)

Kiedy idzie polną ścieżką,

kwacze głośno: kwa, kwa, kwa. (kaczka)

Po usłyszeniu każdej zagadki dzieci podają jej rozwiązanie, wyszukują wśród obrazków odpowiednie zwierzę. 

•   Ćwiczenia oddechowe.

Dzieci wycinają z kolorowych papierów nieregularne plamki. Za pomocą słomki przenosza je sylwetki zwierząt. Bawią się kolorami plamek zmieniając je. Mogą swoje pomysły fotografować.

 

 

12.04.2021r. poniedziałek

 

•   Opisywanie charakterystycznych cech środowiska wiejskiego.

Obrazki przedstawiające krajobraz wiejski. Dzieci opisują jego charakterystyczne cechy.

Rodzic  zadaje pytania pomocnicze, np. Jakie domy są na wsi? (Na wsi są niskie domy). Rodzic może również sam budować proste zdania. Dzieci wskazują wtedy obrazek, którego zdanie dotyczy.

•   Rozwiązywanie zagadki.

Szablony sylwet: krowy, konia, kaczki (do odrysowania), kredki, kartka dla dziecka.Odrysowywanie od szablonów, kolorowanie rysunków lub kolorowanie tych zwierząt w gotowych kolorowankach.

Rodzic układa na stole wycięte z papieru szablony, np.: krowy, konia, kaczki. Mówi zagadkę Iwony Fabiszewskiej:

W oborze spokojnie stoi,

kiedy gospodyni ją doi.

Może być czarna, biała, bordowa.

•   Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Sprytny kotek.

Rodzic rozciąga  kolorowy sznurek (płotek), mniej więcej na wysokości kolan dziecka. Dzieci są kotami. Ustawiają się w rzędzie przed płotkiem. Następnie kolejno przechodzą nad nim tak, aby go nie dotknąć. Jeśli dziecko dotknie sznurka, próbuje przejść kolejny raz.

•   Zabawa ruchowa z elementem skoku i podskoku – Kotek na drabinie.

Rodzic układa w rzędzie, jedna za drugą, kolorowe szarfy (ułożenie poziome) – szczebelki drabiny. Przed drabiną ustawiają się w rzędzie dzieci (koty). Przeskakują obunóż ze szczebelka na szczebelek(z szarfy na szarfę), starając się nie ominąć żadnego z nich.

•   Słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller Wiejskie ustronie.

– Nie uwierzycie, co się nam przytrafiło! – opowiadał przy kolacji dziadzio. – Postanowiliśmy z babcią zabrać was na parę dni na wieś, więc zacząłem szukać gospodarstwa agroturystycznego położonego w jakiejś ładnej i spokojnej okolicy. Znalazłem. Miejsce dobrze mi znane. Patrzę na nazwisko gospodarza – coś takiego! Mój kolega z dzieciństwa też nazywał się Maciszek, ale na imię miał Staś, a nie Janusz. Dzwonię. I cóż się okazuje...? – ten Janusz to rodzony syn Stasia.Ale było radości! Staś zaprosił nas do siebie razem z wnukami. – Pojedziemy na wieś? – ucieszyła się Ada. – Oczywiście – jeśli rodzice się zgodzą – zaznaczyła babcia. Na szczęście mama z tatą nie mieli nic przeciwko temu. Olkowi zdawało się nawet, że tata puścił oko do mamy, zupełnie jakby chciał powiedzieć: „Nareszcie będziemy mieli trochę czasu tylko dla siebie”. Gospodarstwo agroturystyczne, pod wdzięczną nazwą „Ustronie”, okazało się miejscem wymarzonym na odpoczynek. Pan Staś nie ukrywał wzruszenia. – Wasz dziadek przyjeżdżał tu z rodzicami na wakacje – opowiadał Olkowi i Adzie. – Chodziliśmy razem na grzyby i jagody, paśliśmy krowy...– Ma pan krowy? – zainteresował się natychmiast Olek. – A mam – uśmiechnął się kolega dziadka. – Ta starsza to Jagoda, a ta młodsza – Malina. – A kaczuszki? – chciała wiedzieć Ada. – Kaczuszki też są.Całe popołudnie dzieci spędziły na zwiedzaniu stajni, obory i kurnika. Adzie najbardziej podobało się karmienie kur i kaczek, a Olkowi – królików. Oboje z zachwytem przyglądali się, jak pan Staś czyści konia.– Co prawda do pracy w polu używam traktora – opowiadał pan Staś – ale kiedy do Janusza przyjadą goście, to każdy dzieciak marzy, żeby wsiąść na prawdziwego rumaka. Olkowi natychmiast zaświeciły się oczy. – A czy ja... też mógłbym się przejechać? – zapytał z nadzieją w głosie. – Na koniu czy na traktorze? – chciał wiedzieć pan Staś. – Jak znam mego wnuka, to na jednym i drugim – zaśmiał się dziadzio. Trzy dni przeleciały jak z bicza strzelił. W tym czasie dzieci zdążyły zaprzyjaźnić się z Burym, który okazał się nadzwyczaj spokojnym koniem. Z Olkiem i Adą na grzbiecie spacerował po całym gospodarstwie, a w tym czasie prowadzący go za uzdę pan Stanisław opowiadał, jak mu się gospodarzy. Okazało się, że ma duże pole, na którym uprawia rzepak.– Musicie przyjechać w maju – zapraszał. – Zobaczycie, jak pięknie kwitnie. – Jak ty sobie, Stasiu, z tym wszystkim radzisz? – nie krył uznania dziadzio.– Wstaję o piątej, oporządzam zwierzęta, a potem po kolei robi się, co trzeba – odparł zadowolony gospodarz. – Wiesz, dziadziu, chyba będę rolnikiem – zwierzył się Olek, gdy trzeba było pożegnać wiejskie „Ustronie” i ruszać do miasta.– Byłbyś gotów na tak ciężką pracę? – zdziwił się dziadzio.– Jasne – kiwnął głową Olek.– A na wstawanie o piątej rano?– Nad tym musiałbym jeszcze popracować... – przyznał się największy śpioch w rodzinie.

•   Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania.

Rodzic zadaje pytania:

−Co zobaczyły dzieci w gospodarstwie syna pana Stasia?

−Co robili Olek i Ada podczas wizyty w gospodarstwie?

−Jakie obowiązki ma do wykonania rolnik?

•   Zabawa ruchowa Przestraszone kurczęta.

Tamburyn.Dzieci są kurczętami. Poruszają się po całej sali przy dźwiękach tamburynu. Na przerwę w grze stają na jednej nodze i machają ramionami (skrzydłami) – kurczęta przestraszyły się szczekającego pieska i starają się go odpędzić.

•   Zagadki ruchowe – Jakim jestem zwierzęciem?

Dziecko za pomocą ruchu pokazuje  jakim jest zwierzątkiem. Rodzic próbuje odgadnąć zagadkę.

•   Zabawa ruchowa Dumny kogut.

Dzieci są kogutami. Stoją w rozsypce. Na sygnał rodzica - klaśnięcie, koguty poruszają się dostojnym krokiem (powoli, idąc noga za nogą), z podniesioną głową, w różnych kierunkach. Na drugi sygnał: dwa klaśnięcia, przystają, wspinają się na palce i wołają: Kukuryku!

 

09.04.2021r. piątek

  •   Rozwijanie percepcji słuchowej – Dzięcioł stuka w drzewo.

Dla dziecka klocki.

Rodzic gra na prostym instrumencie lub stuka kilka dźwięków (do pię-ciu lub więcej). Dzieci liczą uderzenia, wybierają z pojemnika odpowiednią liczbę klocków i układają je przed sobą. Rodzic sprawdza wykonanie zadania. Następnie dzieci mówią, ile razy dzięcioł zastukał w drzewo, i dla utrwalenia tyle samo razy klaszczą w dłonie.

•   Zabawa ortofoniczna Witam tych, którzy lubią...

Rodzic wypowiada słowa powitania: Witam tych, którzy lubią... bociany, skowronki, kukułki itp. Dzieci, które czują się powitane, wstają i naśladują (wypowiadając trzy razy) wydawane przez dane ptaki odgłosy: kle, kle, kle, fiju, fiju, fiju, kuku, kuku, kuku.

•   Zagadki tekstowe.

Obrazki przedstawiające: jaskółkę, wróbla i kukułkę.

Rodzic mówi zagadkę. Dzieci patrzą na obrazki i podają odpowiedź – odgadują nazwę ptaka i wskazują odpowiedni obrazek:

Ten ptaszek, co w górze robi kółka,nazywa się... (jaskółka)

Kiedy słyszę, że coś ćwierka, to już wiem, że chodzi o... (wróbelka)

Siedzi ptaszek na buku i powtarza: kuku, kuku.(kukułka)

•   Ćwiczenia plastyczne – Ptasie gniazdka.

Podkładka dla dziecka, plastelina w różnych kolorach.Dzieci lepią z plasteliny na tekturowych podkładkach ptasie gniazdka z jajeczkami: ugniatają plastelinę, spłaszczają ją i ponowne ugniatają. Następnie formują kulki różnej wielkości i w różnych kolorach. Na koniec wykonują gniazdka i umieszczają w nich wykonane jajeczka. Mówią, ile jajeczek znajduje się w ich gniazdkach. Można wybudować kilka gniazd.

 

 

08.04.2021r. czwartek

.•   Ćwiczenie oddechowe – Turlaj jajko.

Piłeczka pingpongowa , słomka do napojów dla  dziecka i rodzica.

Dziecko i rodzic  siadają przy stoliku, naprzeciwko siebie.  Zadaniem ich  jest podawanie sobie piłeczki, dmuchając na nią przez rurkę.

•   Zabawa ruchowa Ptaki – z gniazd! Ptaki – do gniazd! 

Mała obręcz dla dziecka, odtwarzacz CD, nagranie melodii w różnym tempie.

Rodzic rozkłada na dywanie małą obręcz dla dziecka (można utworzyć koło na dywanie z paska lub wstążki). Dzieci zajmują miejsca w obręczach. Na dźwięk muzyki ptaki fruwają – dzieci biegają, spacerują, podskakują. W czasie przerwy w muzyce starają się jak najszybciej dobiec do swojego gniazda i usiąść w nim. (Powtarzamy wg potrzeby dziecka).

•   Powitanie zabawą paluszkową z wykorzystaniem rymowanki  Ćwir, ćwir.

Rodzic prosi dzieci o naśladowanie jego ruchów. Recytuje wierszyk, zbliża palce obu dłoni, two-rząc dziobki, i jednocześnie zbliża do siebie obie dłonie. Następnie zahacza kciuk lewej dłoni o kciuk prawej dłoni, rozprostowuje palce, unosi dłonie w górę i porusza palcami. Powtarza zabawę kilka razy.

Ćwir, ćwir, ćwir ćwir

ptaszki śpiewają.

Fyr-fyr, fyr-fyr

ptaszki fruwają.

Rodzic zastanawia się, czy dzieci pamiętają nazwy ptaków, które przylatują do Polski na wiosnę, przypomina ich nazwy dzieciom dzielą ich nazwy rytmicznie (na sylaby).

Rodzic kontynuuje rozmowę. Pyta dzieci, czy wiedzą, gdzie mieszkają ptaki, jak budują swoje gniazda. Dzieci wypowiadają się.

Rodzic opowiada dzieciom o pewnym zdarzeniu, które obserwował dzisiaj rano. Idąc do przedszkola, zauważył wysoko na drzewie dwa ptaszki. Ptaszki znosiły w dziobkach suche trawki, piórka, inne drobne elementy i wiły swoje gniazdko. Rodzic wyjaśnia znaczenie wyrażenia: wić gniazdko, następnie zadaje dzieciom pytania:

−Dlaczego ptaszki wiły gniazdko?

−Czym dla ptaków jest ich gniazdko?

•Zabawa Z czego budować gniazdo?

Duża obręcz, piórko, sucha trawka, kawałek tkaniny, patyczek, suchy liść.

Dzieci siedzą przed obręczą z przedmiotami z których ptaki mogą budować gniazda, np.: piórko, suchą trawkę, kawałek tkaniny, mały patyczek, suchy liść. Dzieci przyglądają się elementom i je nazywają. Rodzic zakrywa zgromadzone przedmioty chustą, wyjmuje jeden z nich, odsłania chustę i pyta, czego brakuje. Powtarza zabawę kilka razy.

 •   Zabawa ruchowa Ptaki śpiewają.

Rodzic naśladuje odgłos wydawany przez wybranego ptaka, np. kukułkę. Dzieci liczą głośno, ile razy zakuka rodzic, po czym wykonują tyle samo kroków w jego stronę. (Można wykorzystać: ćwir, kle, kra, fiju, dy, ... do ćwiczeń w liczeniu.

•   Wysłuchanie wiersza Iwony Róży Salach Tyle... (Wiersze dla Krzysia i Weroniki).

Motyle... A ile? Tyle!

Tyle, że nikt ich nie zliczy,

nawet ten, co długo ćwiczy.

Jeden żółty jak kwiat na łące.

Drugi biały

jak chustka w twej rączce.

Trzeci – czerwony

jak w polu maki.

A czwarty –

nakrapiany taki.

Motyle... A ile? Tyle!

•   Rozmowa kierowana na podstawie wiersza.

−O jakich owadach była mowa w wierszu?

−Ile było motyli i jak one wyglądały?

Rodzic przekazuje dzieciom ciekawostki na temat najczęściej spotykanych wiosną motyli: cytrynka, rusałki admirał i pazia królowej.

•   Improwizacja ruchowa Taniec motyli.

Odtwarzacz CD, nagranie spokojnej melodii do tańca, chustka szyfonowa, sztuczne kwiaty (lub inne rekwizyty).

Rodzic rozkłada na podłodze kolorowe krążki – kwiaty. Zamienia dzieci w motyle i wręcza  chustkę szyfonową. Podczas muzyki motyle latają nad łąką – dzieci biegają na palcach między krążkami i machają chustkami. Podczas przerwy w muzyce kucają przy najbliżej leżącym krążku i mówią: Fru, fru, fii, fii – wesoło, wesoło mi. Rodzic powtarza zabawę kilka razy.

•   Praca plastyczna – Pierwszy motyl.

Rodzic przygotuje: klej, nożyczki, taśma klejąca, sztywny sznurek, dla każdego dziecka rolka tekturowa oraz dwie serwetki.

Dzieci:−zajmują miejsca przy stolikach, −wycinają z karty niebieski prostokąt i oklejają nim tekturową rolkę, −serwetki zwijają w środku, aby miały kształt kokardki, i sklejają taśmą klejącą, −naklejają głowę motyla po jednej stronie rolki,−przyklejają do główki motyla dwa niewielkie kawałki sznurka, które będą jego czułkami, z drugiej strony rolki przyklejają serwetkę - skrzydła.

 

 

07.04.2021r. środa

 

•   Oglądanie albumów z ptakami.

Dzieci oglądają albumy z ptakami. Rozpoznają i nazywają znane im gatunki ptaków. Słuchają ciekawostek o wybranych ptakach, w tym m.in. o kukułce.

•   Rozwijanie sprawności manualnej – Kukułcze jajeczka.

Dla każdego dziecka nożyczki i narysowane na kartonie kontury jajek jednej wielkości.Dzieci przygotowują pomoce do zajęć. Wycinają kontury jajek po śladach. Gotowe jajka gromadzą w pojemniku.

•   Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Przenieś jajko.

Rodzic przygotuje;  łyżkę,  piłeczkę pingpongową.

Dziecko  układa piłeczkę pingpongową – jajko, idzie z jajkiem na łyżce do wyznaczonego miejsca, po czym wraca. Stara się, aby jajko nie spadło z łyżki. Jeśli jajko spadnie, podnoszą piłeczkę, kładą na łyżce i kontynuują zabawę. Powtarza ćwiczenie kilkukrotnie.

  •   Porównywanie wielkości jajek różnych ptaków.

Rodzic pokazuje na zdjęciach jajka różnych ptaków. Zwraca uwagę na ich wygląd, mówi, jaki ptak znosi dane jajko.  Następnie pokazuje kukułkę.

Przekazuje ciekawostki na temat wyglądu i zwyczajów tych ptaków wiosną.

Kukułka nie buduje gniazda. Swoje jajka podrzuca do gniazd innych ptaków. Obserwuje się także zwyczaj wyrzucania przez kukułkę jajek innych ptaków z ich gniazd.

•Zabawa ruchowo-matematyczna – Kukułka podrzuca jajka.

Koperta z papierowymi jajkami wcześniej wyciętymi , odtwarzacz CD, nagranie melodii do biegu, papierowe jajeczka dla rodzica, obrecze. 

Dzieci liczą jajka i układają je w swoich obręczach. Następnie rodzic włącza nagranie muzyki. Podczas trwania utworu ptaki wylatują z gniazd – dzieci biegają po sali i machają rękami jak ptaki skrzydłami. W tym czasie rodzic, który jest kukułką, podrzuca po jednym jajku (lub 2 czy 3 jajka, w zależności od umiejętności dziecka ). Podczas przerwy w muzyce ptaki wracają do gniazd – dzieci siadają przed swoimi obręczami. Przeliczają, czy mają tyle samo jajek co przedtem, a jeśli nie, to o ile jajek mają więcej. Rodzic powtarza zabawę kilkakrotnie. Za każdym razem rodzic albo dokłada jajka, albo zabiera.

•   Wspólne układanie opowiadania o kukułce.

Rozwijanie myślenia twórczego.

Kartka dużego formatu, kredki.Dzieci siedzą w kole. Rodzic proponuje wspólne ułożenie opowiadania o kukułce. Mówi pierwsze zdanie, np. W pewnym lesie zakukała kukułka. Dzieci kontynuują opowieść, wypowiadając po jednym zdaniu. Rodzic próbuje rysować uproszczone ilustracje. Następnie powtarza opowiadanie, zawieszając głos tak, aby dzieci dopowiadały informacje. W razie potrzeby wskazuje narysowany wcześniej element. Na koniec dzieci nadają bajce tytuł. Wykonują ilustracje do bajki.

 

06.04.2021r. wtorek

•   Książki i albumy przyrodnicze.

Dzieci wraz z rodzicami przeglądają albumy przyrodnicze. Wskazują na zdjęciach ptaki. Z pomocą rodzica nazywają znane im gatunki ptaków, dzielą się posiadanymi na ich temat wiadomościami. Rodzic zwraca uwagę dzieci na zdjęcia przedstawiające ptaki powracające wiosną do Polski. Wyjaśnia, dlaczego niektóre ptaki lecą sznurem, w kluczu lub gromadą.

Dzięki lataniu w kluczu ptaki zyskują dodatkowy ciąg powietrza, na którym się unoszą, co jest znaczącą ulgą dla ich skrzydeł podczas długiego lotu.

  •   Zabawa ruchowa – Bociany na łące.

Tamburyn.Przy dźwiękach tamburynu dzieci naśladują chód bociana po wysokiej trawie (podnoszą nogi wysoko do góry). Na przerwę w grze zatrzymują się, stają na jednej nodze, wyciągają ręce przed siebie i klaszczą w nie. Naśladują odgłosy wydawane przez bociana, mówią: kle, kle, kle.

•   Słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej Ptasia narada.

W dalekiej Afryce spotkała się na naradzie trójka przyjaciół. Pierwszy odezwał się skowronek.– Kochani! Pewnie już niedługo zacznie się w Polsce wiosna. A kto ma ją witać swoim śpiewem, jeśli nie ja? Mówię wam, czas wracać. Nie ma na co czekać. Szkoda każdego dnia!– A ty jak zwykle – odezwał się bocian. – Tylko praca ci w głowie... Może masz rację, przyjacielu, ale gdy sobie pomyślę, ile tam będę miał roboty... Najpierw gniazdo muszę wyremontować, potem wysiadywać jajka, a jeszcze później wykarmić pisklęta, nauczyć je latać... Poczekajmy parę dni. Odpocznijmy. Nabierzmy sił... Rozejrzyj się i zobacz, jak tu przyjemnie. Co prawda trochę gorąco, ale pośpiech naprawdę nie jest wskazany.– Masz rację, bocianie! – przytaknęła jaskółka. – Ciężka praca nas czeka. Nie jest łatwo wychować dzieci. Co innego taka kukułka – podrzuca innym jajka. Po prostu wstyd, jak można tak postępować... Leń z niej, tyle powiem! Ja na przykład zamierzam wychować swoje dzieci najlepiej jak potrafię, żeby stanowiły wzór do naśladowania! Nagle przyfrunęła pani czajka, niosąc coś w dziobie.– Witajcie, przyjaciele. Ale się zmęczyłam. Zobaczcie, co znalazłam w swoim ogródku! List od wróbelka z Polski! Bocianie, może ty przeczytaj go na głos, bo ja już nie mam siły. Tak się śpieszyłam do was! Bocian wyprostował się na swoich długich czerwonych nogach i z wielką uwagą przeczytał list od początku do końca.– Ojej! – zawołał zdenerwowany. – Czekają na nas! Nie ma czasu do stracenia! Musimy le-cieć! Natychmiast! Gdzie moje walizki?– Co tam walizki! Trzeba czym prędzej witać wiosnę! – zawołał skowronek. – Co to będzie? Co to będzie?– Wiosna tuż-tuż, a my jeszcze w Afryce! – lamentowała przerażona jaskółka.Ptaki bez zastanowienia spakowały cały dobytek i wyruszyły w daleką drogę do Polski. Nawet nie miały czasu się zastanowić, co je tam czeka.

•   Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania.

Mapa świata lub globus.

Rodzic zadaje pytania:

−Od kogo ptaki dostały list?

−Czego się z niego dowiedziały?

−Jakie ptaki przylatują wiosną do Polski?

Rodzic pokazuje dzieciom mapę świata. Wskazuje, gdzie leży Afryka, a gdzie jest Polska i jaką drogę musiały pokonać ptaki.

•   Zabawa badawcza – Jakie jest piórko?

Miska z wodą, folia, sztuczne piórka, spryskiwacz z wodą.

Dzieci dotykają piórek, pocierają nimi dłoń, policzki, szyję.Rodzic zwraca uwagę dzieci na budowę piórka. Dzieci opisują wygląd piórka, dzielą się swoimi wrażeniami dotykowymi. Opisują piórko za pomocą określeń przymiotnikowych, np.: Piórko jest: lekkie, ciepłe, delikatne, miłe.Następnie rodzic zaprasza dzieci do stolika, na którym stoi miska wypełniona wodą. Kładzie piórko na wodzie. Dzieci obserwują doświadczenie i formułują wnioski.

Wniosek: Piórko unosi się na powierzchni wody. Dzięki piórom ptaki unoszą się na wodzie.

Rodzic kontynuuje zabawę. Układa piórko na folii i spryskuje je wodą. Dzieci obserwują, jak krople wody spływają z piórka. Dotykają piórka.

Wniosek: Piórko jest suche.Wystarczy, że ptaki po deszczu otrząsną krople wody z piór i są gotowe do lotu.

•   Podsumowanie badań.

Rodzic pyta dzieci: Po co ptakom są potrzebne pióra? Dzieci próbują znaleźć odpowiedź na to pytanie.

Rodzic uzupełnia ich wypowiedzi. Pióra są potrzebne ptakom do lotu, pomagają utrzymać się ptakom na wodzie. Ponadto pióra zabezpieczają ptaki przed drapieżnikami, utrzymują stałą temperaturę ciała.

•   Zabawa ruchowa połączona z ćwiczeniami oddechowymi – Jestem lekki jak piórko.

Podczas muzyki dzieci spacerują i podrzucają piórko do góry. Za pomocą wydychanego powietrza próbują utrzymać piórko jak najdłużej w powietrzu. Podczas przerwy w muzyce zatrzymują się i patrzą, jak piórko opada na podłogę, po czym kładą się na dywanie i obserwują piórko.

 

 

02.04.2021r. czwartek

 

Ciekawostki dotyczące zwyczajów i tradycji wielkanocnych.

 

 

Jajko to znak wszelkiego początku narodzin i zmartwychwstania.

Dzielimy się nim przed rozpoczęciem śniadania, życząc sobie pomyślności,

zdrowia i błogosławieństwa Bożego. W ludowych wierzeniach jajko było

lekarstwem na choroby, chroniło przed pożarem, zapewniało urodzaj

w polu i w ogrodzie, a nawet powodzenie w miłości. Z jajka wykluwa się

kurczątko ,które jest symbolem nowego życia.

 

Pisanki dawano w podarunku, jako dowód życzliwości i sympatii.

 

Palemka miała chronić ludzi, zwierzęta, domy przed ogniem, czarami i złem tego świata. Niezwykłą moc daje jej gałązka wierzby – drzewa najwcześniej okrywającego się zielenią.

 

Baranek z czerwoną chorągiewką ze złotym krzyżykiem symbolizuje Chrystusa Odkupiciela. Stawiano go pośrodku stołu, żeby podczas wielkanocnych biesiad i uciech wierni nie zapominali o religijnym charakterze świąt.

 

Zajączek obwieszcza wiosenną odnowę. Kiedyś jego wizerunek kojarzonoz grzesznikami, którzy odbyli oczyszczającą pokutę. Potem zaczął obdarowywać dzieci łakociami i prezentami.

 

Chleb jest podstawowym pokarmem człowieka. Dzielenie się nim i wspólne spożywanie jest od najdawniejszych czasów znakiem przyjaźni,życzliwości i poczucia wspólnoty.

 

,,Wielkanocni goście” - zabawa paluszkowa ( utrwalenie liczenia w zakresie 5 ).

 

Dzieci siedzą wygodnie dorosły mówi rymowankę, dzieci pokazują odpowiednią liczbę palców i odpowiadają na pytania.

 

Przy wielkanocnym stole pięciu gości siedziało. Jeden poszedł do domu,to ile zostało?

Przy wielkanocnym stole czterech gości siedziało, jeden poszedł do domu,to ile zostało?

Przy wielkanocnym stole trzech gości siedziało, jeden poszedł do domu,to ile zostało?

Przy wielkanocnym stole dwóch gości siedziało. Dwóch poszło do domu,to ile zostało?

Przy wielkanocnym stole smutno się zrobiło, bo pyszne śniadanie właśniesię skończyło.

 

Rymowankę możemy powtórzyć kilka razy w celu utrwalenia liczebników.

 

 

31.03.2021r. środa

 

•   Obrusywielkanocne – malowanie watką wzorów na kartce.

Biała kartka i spinacz do bielizny dla dziecka, farby w pojemnikach lub w miseczkach, wata kosmetyczna, tacka plastikowa. Rodzic układa na stole przed dzieckiem białą kartkę – obrus. Przygotowuje farby w miseczkach. Proponuje ozdobienie wielkanocnego obrusa kolorowymi wzorami. Dziecko bierze do ręki spinacz do bielizny, chwyta nim kawałek watki kosmetycznej, macza delikatnie watkę w farbie i za jej pomocą robi na obrusie kolorowe wzory. Wykorzystane kawałki watki układają na plastikowej tacy. Przestrzegają zasady, że do farby w jednym kolorze wykorzystują jeden kawałek watki.

 

•   Stół wielkanocny – zajęcia matematyczne.

Rodzic ptzygotowuje po pięć: talerzy, łyżek, widelców, kubeczków, wazon z baziami, rzeżucha w doniczce, baranek z cukru, obrus. Rodzic ustawia przed dzieckiem mały stolik. Nakrywa go białym obrusem. Proponuje by  dziecko przygotowało wielkanocny stół dla pięciu osób. Dziecko ustawia na stole odpowiednią liczbę talerzy, sztućców, kubeczków. Na środku stołu umieszczają np. plastikowy wazon z palemką, a obok wazonu – rzeżuchę w doniczce i baranka z cukru.

 

•   Ukryte jajka – odszukiwanie ukrytych w pomieszczeniu sylwet jajek. Określanie ich położenia.

Rodzic prosi dziecko o odszukanie wszystkich ukytych sylwet jajek wyciętych z papierów różnokolorowych. Dziecko gromadzi odnalezione jajka na stole. Określa miejsce, gdzie zostały one znalezione. Następnie dziecko  układa sylwety jajek na talerzykach, które znajdują się na stole, ale w taki sposób, aby na żadnym z nich nie było więcej niż pięć sylwet. Jeśli zostaną niewyko-rzystane sylwety, dzieci odkładają je na środek stołu.

 

  •   Serwetki wielkanocne – układanie wzoru z sylwet kolorowych jajek.

  Wycięte wcześniej  sylwety pisanek,  słomka, koperta i białe kartki, na których w dolnym rogu jest narysowana jakaś liczba kropek (od 3 do 5).

Rodzic układa przed dzieckiem białą kartkę, na której, w dolnym rogu, jest narysowana dowolna liczba kropek – od 3 do 5 (kartka jest ułożona poziomo).Dziecko za pomocą słomki przenosi na kartki tyle sylwet jajek, ile kropek jest narysowanych w dolnym rogu kartki, liczy głośno, ile elementów jest w jego wzorze z pisanek.

•   Utrwalanie piosenki "Wielkanocny poranek" (kilkukrotne odtwarzanie by zapamiętać).

: 29._Wielkanocny_poranek_100.mp3

 

 

30.03.2021r. wtorek

 

 

•   Oglądanie pisanek wykonanych różnymi technikami.

Porównywanie sposobu ich wykonania. Jajka wielkanocne zdobione różnymi technikami, np.: kraszanki, malowanki, naklejanki, drapanki, rysowanki. Rodzic wyjaśnia sposoby ich wykonania.

 

.•   Odrysowywanie sylwet jajek i ich wycinanie z kolorowego papieru.

Rodzic przygotowuje wycięte z papieru szablony jajek (wysokość sylwety jajka ok. 5 cm). Dzieci odrysowują na kolorowych kartkach po kilka sylwet jajek. Następnie ozdabiają je ( farby, kredki, plstelina) i wycinają.

 

•   Barwienie jajek – samodzielna działalność badawcza dzieci.

Dla dziecka jajka ugotowane na twardo, słoiki z wodą zabarwioną sokiem z buraków, ugotowanymi łupinami cebuli, barwnikami do jajek, na tacy rozłożone ręczniki jednorazowe.

Dzieci barwią jajka według własnego pomysłu. Odkładają je do wyschnięcia na ręcznikach papierowych. Następnie układają w kąciku wielkanocnym. 

 

•   Pisanka wielkanocna – składanie obrazka

Rodzic wykonuje na kartce formatu A4 kontur jajka, dziecko koloruje i ozdabia wg własnego pomysłu. Po zakończeniu pracy rodzic rozcina obrazek na 4 lub więcej części (puzzle). Dziecko samodzielnie składa części w całość.

 

    Na poniższym linku piosenka do nauki "Wielkanocny poranek".

 

: 29._Wielkanocny_poranek_100.mp3

 

29. 03. 2021r. poniedziałek

1. Opowiadanie Barbary Szelągowskiej ,,Wielkanocne przysmaki”.

W przedszkolu na każdym kroku widać było zbliżającą się Wielkanoc. W wazonach stały bazie, a obok – koszyk z jajkami. Wszystkie zawieszone dekoracje też przypominały o świętach. Słońce każdego kolejnego dnia coraz mocniej świeciło. Ada, podobnie jak inne dzieci z jej grupy, nie mogła doczekać się świąt. Pani opowiadała o tradycjach wielkanocnych. A może zrobimy sobie mazurka? I jeszcze babkę i szynkę. Nie może też zabraknąć chleba i jajek. Ale jak my to wszystko sami zrobimy?- dopytywał Kamil. - To naprawdę dużo pracy. Widziałem jak babcia piekła ciasto. Pani tajemniczo uśmiechnęła się do dzieci.- Tak naprawdę zrobimy dziś te wszystkie przysmaki, ale one nie będą nadawały się do jedzenia. Wykonamy je z masy solnej, potem wypieczemy i pomalujemy. A na koniec urządzimy kącik wielkanocny.- Ale fajny pomysł! - zawołał Kamil. Ada zrobiła wielką babkę wielkanocną, a Kamil – szyneczkę, inne dzieci też starały się jak mogły. Po pomalowaniu i ułożeniu na stoliku wszystkie ,,smakołyki'' wyglądały jak prawdziwe, zwłaszcza babka z lukrem. Po podwieczorku do sali średniaków przyszły w odwiedziny starszaki.- Ale macie tu pyszniutkie pyszności! - oblizując się zawołał Maciek i wyciągnął rękę po babkę. W ostatniej chwili przed zjedzeniem powstrzymał go Olek.- Dlaczego nie mogę się poczęstować? Trzeba jeść szybko póki świeże. Potem już nie będą takie dobre.- Maciek, przyjrzyj się uważnie tym smakołykom. Przecież one są z masy solnej. Jeszcze mógłbyś sobie przez nie połamać zęby. Najlepiej poczekaj na prawdziwy wielkanocny stół i prawdziwe pyszności. Maciek przytaknął głową, ale i tak ukradkiem – kiedy nikt nie patrzył powąchał babkę. Skrzywił się zawiedziony i rad nierad postanowił jednak poczekać na święta.

 

2. Po przeczytaniu opowiadania zadajemy dzieciom pytania np.

 

- Z czego dzieci wykonały pyszności do koszyka wielkanocnego?

- Dlaczego Olek powstrzymał Maćka przed skosztowaniem babki?

- O jakich tradycjach wielkanocnych była mowa w opowiadaniu?

- Jakie smakołyki z wielkanocnego stołu lubicie najbardziej?

 

3. Przysmaki wielkanocne - zajęcia plastyczne.

 

Rodzic przygotuje masę solną ( sól i mąkę mieszamy w proporcji 1:1 z wodą do uzyskania stałej konsystencji).

Nawiązując do wcześniej wysłuchanego opowiadania dzieci lepią z masy solnej (przygotowanej przez rodziców lub wspólnie) smakołyki jakie mogą znależć się na stole wielkanocnym.

Ulepione wytwory odkładają do wysuszenia, potem można je pomalować farbami na dowolne kolory.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Posłuchajcie teraz odgłosów wiejskiego podwórka.

https://www.youtube.com/watch?v=3oE8dF4HPAE

Nauka piosenki ,,Na naszym podwórku”.

melodia piosenki - kliknij na link   30._Na_naszym_podworku_100.mp3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nagranie piosenki Na naszym podwórku,   Dzieci maszerują w określonym kierunku, w rytmie melodii. Podczas przerwy w muzyce rodzic wyklaskuje krótki układ rytmiczny. Dzieci powtarzają go najpierw z rodzicem, następnie samodzielnie. Zabawę powtarzamy kilka razy, wykonując rytmy w różny sposób, poprzez tupanie, uderzanie dłońmi o kolana.

 

• Zabawa ruchowa z elementem skoku i podskoku – Kotek na drabinie

Szarfy, może być sznurek lub włóczka (np. sześć kawałków).

Prowadzący układa w rzędzie, jedna za drugą,szarfy  (ułożenie poziome) – szczebelki drabiny. Przed drabiną ustawiają się w rzędzie dzieci (koty). Przeskakują obunóż ze szczebelka na szczebelek (z szarfy na szarfę), starając się nie ominąć żadnego z nich

 

 

 

Piątek 17. 04.

 

 

Nauka wiersza I. Fabiszewskiej ,,Domy zwierząt”.

 

 

W chlewiku mieszka świnka, korytko stoi tam,

a w siedzi piesek, nie lubi, gdy jest sam.

 

W kurniku kury gdaczą, nocą na grzędach śpią.

A konie stoją w stajniach i głośno czasem rżą.

 

A krowy? Pewnie wiecie, obora to ich dom.

Gdy wrócą już z pastwiska, to muczą piosnkę swą.

 

 

Rozmowa na temat wiersza:

 

- O jakich zwierzętach była mowa w wierszu?

- Jak nazywa się dom świnki ( psa, konia, kury, krowy).

- Jakie jeszcze inne zwierzęta oprócz kury mogą mieszkać w kurniku?

 

Dzieci 4 – letnie:

 

Wyprawka plastyczna. Karta nr 23 ,,Wiejski zwierzyniec”.

 

Przygotowujemy dziecku kartę pracy, klej, nożyczki.

- Dziecko wycina z karty pracy wszystkie kształty zaznaczone konturami.

- Następnie należy je skleić i złożyć wg instrukcji.

- Dzieci doklejają śwince uszy, a kurczakowi skrzydła i grzebień

we właściwych miejscach, zgodnie z instrukcją.

 

Dzieci 5 – letnie:

 

Rozmowa na temat wiosennych prac na wsi.

Karta pracy cz. 4. s. 10 – 11.

 

Dzieci opowiadają co widzą na obrazkach.

Następnie w każdym kolejnym polu rysują o jedną łopatkę więcej niż

w poprzednim.

Rysują narzędzia ogrodnicze po śladach, mogą je pokolorować.

Czytają przy pomocy dorosłych lub samodzielnie wyrazy w książce

i łączą je z odpowiednimi narzędziami.

W każdym następnym polu rysują o jedne grabie mniej niż w poprzednim.

 

,,Nowe przygody Olka i Ady” - przygotowanie do czytania, pisania

i liczenia” s. 70.

 

Dzieci rysują po śladach i kolorują rysunek.

 

Zabawa ilustracyjna z wykorzystaniem piosenki ,,Na naszym podwórku”.

 

 

 

 

Poniedziałek 20. 04.

 

 

,,Jak dbać o przyrodę?'' -słuchanie opowiadania B. Szelągowskiej

,, Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę”.

 

 

Dzieci słuchają opowiadania, czytanego przez osobę dorosłą.

Otrzymują książkę z ilustracjami do opowiadania s. 64 – 65.

 

Ada, podobnie podobnie jak pozostałe dzieci, codziennie po śniadaniu

myła zęby. Starała się robić to bardzo dokładnie. Tego dnia jak zwykle

wyjęła z kubeczka pastę i szczoteczkę, odkręciła kran i zaczęła szorować

ząbki. Ciepła woda płynęła wartkim strumieniem do odpływu, a kubeczek

z dinozaurem stał bezczynnie obok.

- Ada, prosiłam cię już kilka razy, żebyś nalewała wody do kubeczka,

a kran zakręcała podczas mycia zębów – powiedziała pani. - Każdy z nas

powinien oszczędzać wodę. Po to właśnie mamy kubeczki.

- Znowu zapomniałam – westchnęła dziewczynka. - Ale ja przecież nie leję

dużo wody. Tylko troszeczkę. Naprawdę.

- Tak tylko ci się wydaje. Najlepiej będzie jeśli zrobimy pewien eksperyment. Może to cię przekona do oszczędzania wody. Maciusiu, nalej wody do kubeczka i zacznij myć ząbki. W tym czasie pani wstawiła miskę

do sąsiedniej umywalki. - A teraz twoja kolej, Ada. Zacznij myć zęby

- powiedziała pani i w tym samym momencie odkręciła kran.

- Skończyłam!- zawołała po pewnym czasie Ada. Pani natychmiast zakręciła kran i zaniosła miskę z wodą do sali. Wszystkim dzieciom rozdała jednorazowe kubeczki. - A teraz kolejno nabierajcie wodę z miski

do swoich kubeczków.

- Jeden kubeczek, drugi, trzeci...Ada patrzyła z niedowierzaniem. - Jak to

możliwe? To ja zużywam aż tyle wody? - zastanawiała się dziewczynka.

- Niestety tak. Codziennie myjesz ząbki i codziennie zużywasz tyle wody,

ile zużywa cała nasza grupa.

- To ja już na pewno się poprawię, obiecuję.

- Bardzo się cieszę, że tak mówisz. Musicie wiedzieć, że na świecie są kraje, w których brakuje wody. Są takie miejsca, gdzie trzeba kopać specjalne, bardzo głębokie studnie, żeby się do niej dostać. Woda, którą

pijemy, to woda słodka. Wcale nie jest jej tak dużo.

- Proszę pani, ale przecież w morzu jest dużo wody – zawołała Kasia.

- Owszem Kasiu, ale ta woda nie nadaje się do picia, bo jest słona.

Zarówno ludzie, zwierzęta jak i rośliny potrzebują słodkiej wody do życia.

Dlatego jest taka cenna. Nie powinniśmy marnować jej bez potrzeby.

- W takim razie w domu też zacznę oszczędzać wodę i to nie tylko podczas mycia zębów – obiecała Ada, a inne dzieci przytaknęły.

- W takim razie – powiedziała pani – proponuję, żebyśmy nauczyli się na pamięć krótkiej rymowanki, posłuchajcie.

,, Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę!”.

Wszystkie dzieci już po chwili zapamiętały słowa rymowanki. Obiecały również, że nie będą marnować wody.

 

Następnie przeprowadzamy z dziećmi rozmowę na temat opowiadania

i ilustracji w książce. Zadajemy dzieciom pytania:

- W jaki sposób Ada myła zęby?

- Dlaczego należy oszczędzać wodę?

Następnie podajemy dzieciom sposoby oszczędzania wody np.:

- branie prysznica zamiast kąpieli w wannie

- dokładne zakręcanie wody po wyjściu z łazienki,

- gromadzenie wody deszczowej i podlewanie nią roślin w ogrodzie.

 

 

Zabawa ruchowa z elementem równowagi ,,Przeprawa”.

 

Przygotowujemy szeroki pas niebieskiej krepiny lub materiału. Rozkładamy na sali ( pokoju) – to będzie strumyk. Następnie na strumyku

układamy krążki wycięte z kartonu ( kamienie). Dziecko przechodzi po

krążkach tak, aby nie zamoczyć nóg. Po przejściu na drugą stronę liczą

kamienie ( krążki ) na których stanęły. Zabawę możemy powtórzyć kilka razy.

 

 

Dzieci 4 – letnie:

 

Karta Pracy, cz. 2. nr 37.

Dzieci:

- oglądają obrazki,

- opowiadają, co robi Ada z mamą,

- mówią, jak należy dbać o rośliny,

- w każdej doniczce rysują jeden kwiatek,

- liczą, ile jest kwiatków we wszystkich doniczkach.

 

Dzieci 5 – letnie:

 

Karta Pracy, cz. 4. s. 12- 13.

Słuchanie wiersza A. Widzowskiej ,,Strażnicy przyrody”.Dzieci kolorują rysunki zwierząt. Odpowiadają na pytania:

- Co robiły dzieci w lesie?

- Co mówiły zwierzęta o dzieciach?

- Jak wy zachowujecie się w lesie?

 

Nowe przygody Olka i Ady ,,Przygotowanie do czytania, pisania

i liczenia”. s. 71 – 72.

Dzieci :

- rysują po śladach i kolorują rysunki kwiatów,

- zapoznają się z literką ,,h, H '' na podstawie wyrazu ,,hamak”

- określają pierwsze głoski w słowie ,,hamak'' i nawach rysunków,

- kolorują rysunki,

- zaznaczają literki h, H w w wyrazach.

 

 

 

Wtorek 21. 04.

 

Nauka piosenki ,,Ekologiczne reggae”.

 

1.Czysta ziemia, zdrowa woda,

błękit nieba i przyroda

to prawdziwe skarby nasze,

gdy jest jasno, światło gaszę.

 

Ref. : Lubisz przyrodę – szanuj ją.

Ziemia to jest nasz wspólny dom. Bis

 

2.Sarna biegnie skrajem łąki,

leci motyl do biedronki,

piękny zapach lasu czuje…

Śmieci w domu posortuje.

 

Ref.: Lubisz przyrodę...Bis

 

3. Jedźmy razem nad jeziora,

lato to najlepsza pora!

Czy wyrażasz na to zgodę?

Ale najpierw – zakręć wodę!

 

Ref.: Lubisz przyrodę...Bis

 

link do piosenki  https://m.youtube.com/watch?v=xLjiPH7Moyk

 

Zadajemy dzieciom pytania, dotyczące tekstu piosenki.

 

- O czym jest piosenka?

- Co możemy zrobić, żeby zadbać o ziemię?

 

Ćwiczenia oddechowe - ,,Piórko”.

Sztuczne piórko dla dziecka, nagranie piosenki ,,Ekologiczne reggae”.

 

Dziecko wykonuje dowolne improwizacje ruchowe w rytmie nagrania.

Trzyma piórko. Podczas przerwy w muzyce unosi piórko na wysokość głowy, wypuszcza je z dłoni i zaczyna w nie dmuchać. Dziecko stara się,

aby piórko nie spadło na podłogę. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.

Dzieci 4 – letnie:

 

Karta pracy cz.2. nr 38.

 

Dziecko:

- mówi, do czego służy konewka,

- nazywa z pomocą osoby dorosłej, przedmioty, które są na zdjęciach,

- mówi, do czego one służą,

- rysują po śladzie rysunku konewki, zaczynając od czerwonej strzałki,

potem od niebieskiej, a na końcu zielonej.

 

Dzieci 5 – letnie:

 

Karta pracy cz. 4. s. 14 -15.

 

Dziecko:

- ogląda obrazki, ocenia czy Olek i Ada są przyjaciółmi przyrody;

- rysuje, jak dzieci dbają o przyrodę;

- słucha nazw roślin chronionych, przedstawionych na zdjęciach.

 

Zabawa ruchowa ,,Dzięcioł na drzewie”.

 

Dziecko stoi w lekkim rozkroku, naśladuje ruchy dzięcioła stukającego w pień drzewa, wykonuje skłony i skręty głowy.

 

 

Zabawa paluszkowa ,,Biedronka”.

 

Dorosły prosi dziecko o naśladowanie jego ruchów; wyciąga przed siebie obie dłonie i recytuje wierszyk. Podczas kolejnych wersów D. palcami jednej ręki dotyka palców drugiej ręki, zaczynając od najmniejszego.

Na koniec wykonuje dłonią zygzaki i unosi ją ku górze.

 

Biedroneczka mała

robaczki spotkała:

z tym się przywitała,

tego pogłaskała,

temu pomachała,

tego zabrać chciała,

z tym się pożegnała…

i do nieba poleciała.

 

 

 

Środa 22. 04.

 

 

Zapoznanie dzieci z treścią wiersza Róży Salach ,,Ogrodnicy”.

 

Idą, idą ogrodnicy. Tup!

Niosą grabie i łopatki. Hej!

Będą spulchniać ziemię,

aby lekko było jej.

 

Puk, puk, puk łopatką.

Szu, szu, szu grabkami.

Tryśnie woda z koneweczki

na nasze grządeczki.

 

 

Rozmowa na temat wysłuchanego wiersza.

 

Zadajemy dzieciom pytania:

- Dokąd idą dzieci?

- Co dzieci niosą ze sobą do ogrodu?

- Co dzieci będą robiły w ogrodzie?

 

Zabawa ruchowo – ortofoniczna.

 

Dzieci swobodnie maszerują po sali. Na klaśnięcie – zatrzymują się, naśladują czynności, jakie wykonuje się wiosną w ogrodzie, powtarzają słowa dźwiękonaśladowcze – tup, tup, tup, szu, szu, szu, puk, puk, puk.

Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

Dzieci 4 – letnie.

 

Karta pracy cz. 2 nr 39.

 

Utrwalenie liczenia w zakresie liczby 5.

Dzieci:

 

- odszukują w naklejkach obrazki kwiatów,

- naklejają kwiaty tak, aby ich liczba zgadzała się z liczbą kropek na

skrzynkach,

- kolorują pierwszy kwiat na różowo, trzeci na pomarańczowo, a piąty

na fioletowo,

- kolorują pozostałe kwiaty wybranymi przez siebie kolorami.

 

 

Dzieci 5 – letnie.

 

Karta pracy cz. 4 s. 16.

 

Dzieci oglądają sytuacje przedstawione na obrazkach. Układają o nich zadania. Przedstawiają je za pomocą liczmanów ( można użyć klocków,

patyczków). Rysują po śladzie drogę Olka, Ady i dziadka do lasu.

 

Karta pracy cz. 4 s. 17.

 

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem samodzielnie. Rysowanie

tulipanów po śladach, bez odrywania kredki od kartki. Kolorowanie ich.

 

Zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała ,,Kwiatek rośnie”.

 

Dziecko w siadzie skrzyżnym. Tulów pochyla do przodu, dłonie układa na podłodze. Na hasło: kwiatek rośnie, dziecko powoli prostuje tułów. Na hasło: kwiatek wyciąga się do słońca – wyciąga ręce jak najwyżej. Na hasło: kwiatek więdnie, dziecko powoli wraca do pozycji wyjściowej.

 

Dzisiaj obchodzimy Dzień Ziemi

 

Posłuchajcie piosenki o Ziemi naszej planecie.

 

 

 

Czwartek 23. 04.

 

 

Zabawy ilustracyjne przy piosence ,,Ekologiczne reggae” - utrwalenie słów i melodii piosenki ( z dnia 21. o4.).

 

Gdzie wrzucamy niepotrzebny papier, a gdzie niepotrzebne butelki? -

zajęcie plastyczne.

 

Dzieci 4 – letnie:

Wyprawka plastyczna – karta nr 24, kredki, naklejki.

 

Dzieci:

- kończą rysować pojemniki na segregowanie śmieci właściwymi kolorami,

- kolorują je zgodnie kolorami konturów,

- przyklejają obok każdego z nich odpowiedni rodzaj śmieci, jakie należy

do niego wrzucać, zgodnie z instrukcją.

 

Karta pracy, cz. 2, nr 41.

Dzieci:

- oglądają obrazki, nazywają kolory koszy, które służą do segregowania

śmieci,

- mówią, jakie śmieci do nich wrzucamy,

- łączą liniami obrazki z odpowiednimi koszami.

 

 

Dzieci 5 – letnie:

Wyprawka plastyczna – karta nr 21, klej, nożyczki, kredki.

 

Dzieci:

- wycinają z karty elementy pojemników,

- kolorują pojemniki na odpowiednie kolory, w zależności od rodzaju

śmieci,

- składają i sklejają pojemniki zgodnie z instrukcją.

 

Karta pracy, cz. 4, s. 18.

Dzieci:

- łączą śmieci z odpowiednimi pojemnikami,

- rysują butelki i słoiki po śladach.

 

Karta pracy, cz. 4, s. 19.

Dzieci:

- oglądają rysunek, opowiadają, co robią Ada i Olek,

- uzupełniają rysunek tulipana wg wzoru, kolorują doniczki i kwiaty.

 

Zabawa ruchowa z elementem skłonu - ,,Podnosimy odpady”.

 

Dziecko wolno, spokojnie maszeruje w różnych kierunkach, wykonując skłon. Na zawołanie ,,Wrzuć odpady”!, wykonują jeszcze trzy kroki, odliczając i naśladując podnoszenie odpadów, po czym prostują się,

podnoszą jedną lub drugą rękę i naśladują wrzucanie odpadów do kosza.

Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

Zachęcam Was do wykonania ekologicznych instrumentów . Pomoże wam w tym film.Proszę rodziców o pomoc dzieciom.

 

 

 

 

Piątek 24. 04.

 

 

Chronimy przyrodę – zabawa dydaktyczna, inspirowana wierszem

Ireny Salach ,,Wszędzie czysto'.

 

 

Dzieci słuchają wiersza:

 

Czysty dom i czysty ogród,

w lesie czysto, w polu też.

Czysta rzeka i jezioro,

samo zdrowie – wierz mi, wierz.

 

Brudu nie chce widzieć wcale,

ani morze, ani niebo.

Taką cichą mam nadzieję,

nie wiecie dlaczego?

 

Bo od kogo to zależy,

aby czysty był nasz świat?

By ptak śpiewał, strumyk szemrał,

by w ogrodzie zakwitł kwiat?

 

 

Rozmowa kierowana z dziećmi na podstawie wiersza.

Zadajemy dzieciom pytania:

 

- W jakich miejscach, wymienionych w wierszu jest czysto?

- Od kogo zależy czystość świata?

- Jak wygląda świat, kiedy jest czysty?

 

Zabawa: ,,Wiem, jak dbać o przyrodę”.

 

Do zabawy będzie potrzebny pojemnik z klockami.

 

Dorosły wypowiada zdania. Dziecko, jeżeli zgadza się z tym, co mówi dorosły, pobiera z pojemnika klocek i układa przed sobą w jednej linii.

 

Oto przykłady zdań:

,,Wrzucamy śmieci do kosza”.

,,Oszczędzamy wodę”.

,,Segregujemy śmieci, wrzucając je do odpowiednich pojemników”.

,,Sadzimy drzewa i kwiaty”.

,,Nie zrywamy roślin, które są pod ochroną”.

,,Nie łamiemy gałęzi”,

,,Oszczędzamy papier'.

 

Zabawa ma na celu utrwalenie wiadomości na temat sposobów ochrony przyrody.

 

Zabawa ruchowa ,,Dbamy o przyrodę”,

 

Nagranie piosenki ,,Ekologiczne reggae”.

 

Dzieci biegają swobodnie w rytm muzyki w jednym kierunku. Na przerwę

w muzyce zatrzymują się i wykonują czynność podaną przez dorosłego,

związaną z dbaniem o przyrodę, np. kopanie grządek, podlewanie roślin.

Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

Dzieci 4 – letnie.

Karta pracy, cz. 2 nr 40 – 41.

 

Dzieci:

- na przykładzie tulipana nazywają części roślin,

- dzielą ich nazwy na sylaby,

- kończą rysunki tulipanów i kolorują je,

- łączą obrazki śmieci z odpowiednimi pojemnikami,

- kolorują pojemniki wg wskazówek w książce.

 

Dzieci 5 – letnie.

Książka s. 66 – 69.

 

Dorosły czyta dziecku treść opowiadania.

Krótka rozmowa na temat jego treści.

Dzieci wykonują rysunek na temat tego, co kojarzy im się z lasem.

 

Poniedziałek 27.04

 

Moja miejscowość, mój region. Poznajemy naszą miejscowość.

 

Tutaj mieszkam

 

 

 

 

 Pytania do wysłuchanej piosenki:

 

− Co oznacza słowo: ojczyzna?

− O czym jest ta piosenka?

− Jakie ciekawe miejsca znajdują się w naszej miejscowości?

 

Następnym zadaniem przewidzianym w dniu dzisiejszym jest spacer po swojej miejscowości.

 

• Przypomnienie zasad bezpiecznego poruszania się po drodze.

 Przypominamy zasady bezpiecznego poruszania się po chodniku i podczas przechodzenia przez ulicę oraz zasady kulturalnego zachowania się w miejscach publicznych.

Podczas wycieczki dzieci:

− przechodzą chodnikiem wzdłuż ulicy, zwracają uwagę na domy stojące po jednej i po drugiej stronie ulicy,

− obserwują pracę osób wykonujących różne zawody (np.: kierowcy, policjanta),

− obserwują ruch uliczny,

− poznają wybrane oznaczenia i symbole umieszczone na budynkach i ulicach,

− poznają pomniki i miejsca pamięci narodowej,

− przyglądają się  obiektom i okazom przyrody.

 

Po odbytej wycieczce warto dzieci zachęcić do narysowania co zapamiętały z wycieczki.

 

 

 

 

Wtorek 28. 04.

 

 

,,Jak dobrze nam zdobywać góry'' – słuchanie opowiadania Ewy Stadtmuller.

 

Przed czytaniem opowiadania, pokazujemy dzieciom mapę Polski

jeżeli mamy w domu, zaznaczając pasma górskie, lub wykorzystać widokówki lub ilustracje,

 

Czytamy dzieciom opowiadanie.

 

Rodzice uwielbiali górskie wyprawy. Kilka razy w roku pakowali plecaki

i wyruszali na szlak.

- Jeszcze trochę podrośniecie i wybierzemy się w góry wszyscy razem -

obiecywał dzieciom tata.

- Ale kiedy to będzie? - niecierpliwił się Olek.

- Może już niedługo -uśmiechnęła się mama. - Maj jest w tym roku taki

piękny…

To chyba tatę przekonało, bo już następnego dnia zaczął planować pierwszy rodzinny rajd.

- Chcecie zobaczyć dokąd pójdziemy? - zapytał rozkładając mapę.

- Najpierw szlak poprowadzi nas wąwozem, potem kawałek przez las

i wyjdziemy na grań.

- Na co?- niezrozumiała Ada.

- Grań to inaczej grzbiet górski – wyjaśniła mama. - Zobaczycie jak pięknie wyglądają wiosną górskie łąki zwane przez górali halami.

- Tylko pamiętaj: żadnego marudzenia – upominał siostrę Olek.

Trzeba przyznać, że Ada bardzo się starała. Szła dzielnie i nie narzekała,

chociaż po dwóch godzinach marszu, poczuła się trochę zmęczona.

- A daleko jeszcze do tych halek? - zapytała.

- Do hal – roześmiała się mama.- Bliżej niż myślisz.

Rzeczywiście, gdy tylko wyszli z lasu, Ada aż krzyknęła z zachwytu.

- Są! Są hale! Są baranki i pan barankarz w kapeluszu!

- pan barankarz nazywa się baca – uśmiechnął się tato – a pomaga mu dwóch młodych juhasów. Zobacz, są jeszcze tacy pasterze, co biegają na

czterech łapach i szczekaniem zaganiają owieczki do stada. Ten większy ma na imię Bacuś, - a ten mniejszy – Gronik. Była jeszcze Dolina…

- Dolina ma szczeniaki i musi się nimi zajmować – uśmiechnął się baca

i zaprosił całe towarzystwo do bacówki, czyli drewnianej, okopconej jałowcowym dymem, chatki, gdzie nad paleniskiem wędziły się żółte, góralskie serki, zrobione z owczego mleka.

- Weźmiemy sobie takiego żółtego oscypka na kolację – obiecał tata.

Baca zapakował serek, po czym postawił na stole cztery drewniane kubki,

do których nalał czegoś, co wyglądało jak kefir.

- To żętyca. Zostaje po zrobieniu oscypków- wyjaśniła mama. - Jest bardzo zdrowa. W smaku trochę przypomina maślankę.

- Żętyca…- powtórzył Olek, żeby lepiej zapamiętać.

- A wiecie, jak się nazywa to, czym się podpieram? -zapytał baca, mrużąc

jedno oko.

- Laska? - próbowała zgadnąć Ada.

- Raczej...siekierka – poprawił ją Olek.

- Nie jest to siekiera i nie jest to laga. To, czym się podpieram to moja ciupaga, zrymowało się bacy, który zadowolony, podkręcił wąsa i po chwili zastanowienia dokończył.

- To, co góral ma na nogach, kierpcami się zowie. Nie ma spodni, ino portki, kapelusz na głowie .Cuchą się owinie, kiedy wiatr na hali, a gdy słonko zajdzie, to watrę rozpali.

To dopiero łamigłówka. Na szczęście mama z tatą znali się na góralskiej

mowie i wyjaśnił, że kierpce to skórzane, góralskie buty, cucha to wełniane

góralskie okrycie, coś w rodzaju krótkiej peleryny, a watra – ognisko.

- Mamuś, dlaczego górale mówią inaczej niż my? - zapytał Olek późnym popołudniem, gdy dotarli już do schroniska.

- Mówią po swojemu, czyli gwarą – wyjaśniła mama. - Ludzie mieszkający w różnych regionach Polski różnią się od siebie: językiem, strojem, zwyczajami…

- Sami się o tym przekonacie, gdy odwiedzimy Śląsk albo Kaszuby – włączył się do rozmowy tata.

- A kiedy odwiedzimy? - zapytał Olek, który zdążył już nabrać ochoty na kolejną rodzinną wyprawę.

 

 

Po ukończeniu czytania zadajemy dzieciom pytania:

 

- Co ciekawego zobaczyli Olek i Ada podczas pobytu w górach?

-Dlaczego baca mówił językiem niezrozumiałym dla Olka i Ady?

,,Tańcząca woda”- ćwiczenia oddechowe.

 

Przygotowujemy dla dziecka kubek z wodą i słomką.

 

Dziecko siada przy stoliku, otrzymuje kubek z wodą i słomką. Dziecko nabiera powietrze nosem i powoli dmucha w słomkę. Obserwuje, w jaki

sposób powietrze wydostaje się z wody. Zabawę powtarzamy, zmieniając sposób dmuchania na krótki, przerywany.

 

 

Zabawa z chustami.

 

Przygotowujemy dziecku szyfonową chustkę, tamburyn lub możemy wystukiwać rytm np. dwoma drewnianymi klockami, wykorzystujemy nagranie piosenki z dnia poprzedniego.

 

Przebieg zabawy:

Dziecko trzyma w ręku chustkę. Swobodnie maszeruje w określonym kierunku, w rytmie tamburyna. Kiedy usłyszą dźwięki piosenki, zaczynają

wykonywać dowolne improwizacje ruchowe; kołysanie chustami nad głowami, bieg na palcach, dowolne, płynne ruchy rękami.

 

 

Dzieci 5 – letnie.

Karta pracy cz. 4. s. 21.

Dziecko rysuje po śladach. Określa, który kierunek kojarzy się z ich otoczeniem.

 

Środa 29. 04.

 

 

Osłuchanie z wierszem B. Formy ,,Droga do przedszkola”.

 

 

Czytamy dziecku wiersz:

 

Codziennie wczesnym rankiem

zawsze drogą tą samą

do przedszkola maszeruję

razem z moją mamą.

 

Mijam skrzyżowanie,

sklepy, parki i szkołę,

potem kilka domów

i widzę przedszkole.

 

Chociaż jestem mały

to swój adres znam.

Do domu potrafię

drogę wskazać sam.

 

Rozmowa na temat treści wiersza:

- Co dzieci zapamiętały, jakie obiekty mijały w drodze do przedszkola?

- Utrwalenie z dziećmi adresu zamieszkania ( nazwa ulicy, numer domu

lub mieszkania).

 

 

Zabawa ruchowa z elementem równowagi ,,Góra, dół”.

 

Przygotowujemy dla dziecka rulon z gazety.

 

Dziecko stoi w wyznaczonej części ogrodu lub pokoju. Przed siebie wyciąga ręce, trzymając za końce rulon z gazety. Na hasło ,,dół”, dziecko wykonuje przysiad i wytrzymuje tak aż do hasła ,,góra'. Wtedy wraca do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.

 

 

Dzieci 4 – letnie.

Karta pracy cz. 2. nr 42.

 

Dziecko:

- ogląda zdjęcia na kartach,

- mówi, co na nich widać,

- koloruje ramki zdjęć przedstawiających to, co kojarzy się ze wsią na

zielono, a co z miastem na niebiesko,

- kończy rysować autobusy na niebiesko.

 

Zajęcie plastyczne.

Karta nr 4. Wyprawka plastyczna.

 

,,Mój dom, mój pokój”.

 

Przygotowujemy dziecku kartę pracy, klej, kredki, flamastry, plastelinę.

 

Dziecko:

- Wypycha z karty kształt domu.

- Koloruje jego zewnętrzną stronę swoimi ulubionymi kolorami.

- Składa i skleja dom, tak jak przedstawiono na instrukcji.

- Na środku dywanu w pokoiku, może postawić meble ulepione

z plasteliny.

 

Dzieci 5 – letnie.

Karta pracy cz. 4 s. 22.

 

Dziecko:

- Koloruje ramki zdjęcia, przypominającego jego miejscowość.

- Koloruje rysunek na dole strony.

 

Karta pracy cz. 4 s. 23.

 

Dziecko:

- Czyta z dorosłym podane nazwy.

- Wstawia znak ,,+”pod napisami miasto lub wioska, jeżeli dane zdjęcie

przedstawia elementy miasta lub wsi.

- Koloruje domy na dole strony.

 

Karta pracy cz. 4 s. 24.

Dziecko:

- Ogląda herby miast, przedstawione na zdjęciach.

- W wolnym polu rysuje herb swojej miejscowości, wnętrze herbu wypełnia

wydzieranką z papieru małymi kawałeczkami lub koloruje kredkami.

- Rysuje po śladzie drogę taty i Ady do domu.

 

 

 

Czwartek 30. 04.

 

 

Nauka wiersza Ewy Stadtmuller ,,Kim jesteś?”

 

Dzieci słuchają wiersza recytowanego przez dorosłego.

 

Czy wiesz, kim jesteś?

- To oczywiste!

Co ci jest bliskie?

- Znaki ojczyste.

Ojczyste barwy

- biało – czerwone.

Ojczyste godło

- orzeł w koronie.

Ojczyste w hymnie

- mazurka dźwięki,

no i stolica

- miasto syrenki.

I jeszcze Wisła

co sobie płynie:

raz na wyżynie,

raz na równinie

i mija miasta

prześliczne takie…

- Już wiesz, kim jesteś?

- Jestem Polakiem.

 

 

Rozmowa na temat treści wiersza.

 

Zadajemy dzieciom pytania:

- Co jest bliskie osobie z wiersza?

- Jakie są nasze znaki ojczyste?

- Co jest jeszcze bliskie?

- Kim jest osoba z wiersza? A wy kim jesteście ?

 

Następnie recytujemy wiersz jeszcze raz, opuszczając pewne słowa, które próbują dopowiedzieć dzieci. Powtarzamy kilka razy w ciągu dnia.

 

Zabawa ruchowa ,,Coraz szybciej, coraz wolniej”.

 

Będzie potrzebny bębenek lub tamburyn.

Dzieci uważnie słuchają, w jaki sposób dorosły gra na bębenku

i poruszają się zgodnie z tym tempem. Jeśli dorosły gra coraz szybciej

- poruszają się coraz szybciej, kiedy gra coraz wolniej -stopniowo zwalniają ruchy. Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

Dzieci 4 – letnie. Karta pracy cz.2 nr 43.

Czytamy dzieciom tekst pod ilustracjami. Dzieci opowiadają, co przedstawiają ilustracje. Pokazują rodzicom, które z tych miejsc chciałyby odwiedzić. Rysują budynki po śladach.

 

Możemy wykonać z dziećmi flagę, nawiązując do nadchodzących świąt.

Do tego celu możemy użyć kartek ksero ( białej i czerwonej, kleju

i patyczka).

 

Dzieci 5 – letnie.

Karta pracy cz.4 s. 25, 26, 27, 28.

 

-,,Gdzie mieszkają dzieci?''- rysowanie po śladach drogi dzieci do miasta lub wioski.

- Odszukują w naklejkach zdjęcia krajobrazów i naklejają je obok

odpowiednich zdjęć.

- Rysują szlaczki po śladach, a potem samodzielnie.

- Czytają z dorosłym wyrazy w książce, odszukują je w naklejkach

i naklejają je w odpowiednich miejscach.

- Kolorują godło Polski oraz flagi.

 

Zabawa ruchowa ,,Idziemy, stoimy”.

 

Dziecko biega po ogrodzie lub sali. Na zawołanie: ,,idziemy”, zatrzymuje się, po czym powoli spaceruje. Na zawołanie: ,,stoimy”, zatrzymuje się

i stoi w bezruchu. Gdy się poruszy, kuca i pozostaje w takiej pozycji do wydania kolejnego polecenia. Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

PONIEDZIAŁEK 04.05

 

Zapraszam was do obejrzenia filmu który opowiada o naszej ojczyźnie - Polsce.

 

Poznajemy majowe święta – słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej Majowe święta.

Książka s. 68–69

 

  Skończyła się majówka. Ada i Olek po kilkudniowym pobycie u dziadków wrócili do przedszkola. Dziewczynka od razu pochwaliła się dzieciom, że razem z Olkiem pomagali dziadkowi powiesić flagę. Do ostatniego dnia pobytu biało-czerwona flaga wisiała dumnie nad wejściem do domu.

– Ja też widziałem wiszące flagi – zawołał Kamil.

– I ja też – powiedział Daniel.

– A tak naprawdę to po co się je wiesza? – dopytywał Maciek. – I co to były za jakieś dziwne święta? Nie było choinki ani jajek wielkanocnych…

  Inne dzieci też były bardzo ciekawe i dlatego pani postanowiła przypomnieć, co się działo przez ostatnie dni. Cała grupa usiadła na dywanie.

– To były święta państwowe. Obchodzone są co roku. Pierwszego maja zawsze przypada Święto Pracy – zaczęła mówić pani.

– Tyle że Święto Pracy obchodzone jest również w innych krajach. Zostało ustanowione wiele lat temu i w tym dniu czcimy trud wszystkich pracujących ludzi – waszych rodziców, dziadków, sąsiadów…

Drugiego maja mieliśmy Święto Flagi. Jesteśmy Polakami, mieszkamy w Polsce i dlatego powinniśmy szanować naszą flagę. Zaś trzeci maja to rocznica uchwalenia konstytucji. Konstytucja to taka umowa podpisana przez króla i szlachtę po to, żeby wszystkim lepiej się żyło.

– A jak ten król wyglądał? – dopytywał Antek.

– Czy można go gdzieś spotkać?

– Nie, Antku, to wszystko było wiele lat temu. Ale jeżeli chcecie zobaczyć króla, możemy pójść do muzeum. To co, idziemy? – zapytała pani.

– Tak! – odpowiedziały dzieci chórem i już po chwili cała grupa poszła do pobliskiego muzeum zobaczyć wystawę upamiętniającą nie tylko podpisanie konstytucji, lecz także pozostałe majowe święta. Na ścianie wisiała wielka flaga Polski.

– O, a to godło! – powiedział Antek.

– Orzeł w koronie. A co jest napisane tu obok, na tym plakacie?

– To hymn Polski – odpowiedziała pani.

– A na tych zdjęciach możecie zobaczyć, jak kiedyś obchodzono Święto Pracy.

– A co to za dziwnie ubrani ludzie na tym obrazku?

– To jest kopia obrazu naszego najsłynniejszego polskiego malarza Jana Matejki pt. „Konstytucja 3 maja 1791 roku”. I właśnie na nim możecie zobaczyć, jak wyglądali król, dostojnicy królewscy, szlachta i zwykli ludzie. Kiedyś tak właśnie wszyscy się ubierali. Dzieci jeszcze przez długi czas wpatrywały się z zaciekawieniem w dzieło Matejki.

– Cieszę się, że jestem Polakiem – szepnął Michał do ucha Ady.

– Ja też – powiedziała dziewczynka i z dumą spojrzała na polską flagę.

 

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

− Jakie barwy ma flaga Polski?

− Dlaczego na początku maja wywiesza się polskie flagi?

− Jakie miejsce odwiedziła grupa Ady?

− Co ciekawego zobaczyły dzieci w muzeum?

 

• Zabawa ruchowa Flaga na wietrze.

Nagranie muzyki dziecięcej. Dzieci poruszają się w rytm muzyki. Na przerwę w grze podnoszą do góry rękę i naśladują ruch machania flagą.

 

• Karta pracy, cz. 2, nr 44. dzieci 4 letnie

Dzieci: − rysują flagę Polski po śladzie, kolorują ją według wzoru, − przyglądają się rysunkom flag, otaczają pętlą flagę Polski.

- Karty pracy, cz. 4, nr 29 dzieci 5 letnie

Rysuj syrenkę i fale po śladach.

 

 

 

Wtorek 05. 05.

 

 

Zajęcia umuzykalniające przy piosence ,,Moja ojczyzna”.

 

 

1. Jest wiele pięknych miejsc,

słyszałem to od brata,

lecz nie widziałem ich,

mam tylko cztery lata.

 

Ref.: Ale kocham polskie łąki,

smukłe malwy pod oknami

i jaskółki i biedronki,

które są tu razem z nami.

 

2. W Polsce czuję się najlepiej

i choć jestem małym smykiem,

chcę ojczyznę moją poznać

i rozmawiać jej językiem.

 

Ref.: Kocham zapach polskiej łąki...

 

3. Tu urodził się mój dziadek

i pracują tu rodzice.

Tutaj wielu mam kolegów

i przepiękną okolicę.

 

Ref.: Kocham zapach naszej łąki…

 

 

Słowa i melodia piosenki:  Moja_ojczyzna_100.mp3

 

 

Zabawa ,,Mój kraj” - rozwijająca zdolność logicznego myślenia.

 

Dzieci maszerują w rytmie piosenki, w określonym kierunku. Na

przerwę w muzyce dorosły wypowiada zdania, a dzieci określają,

które z nich są prawdziwe, wtedy podnoszą ręce w górę.

 

Przykładowe zdania:

 

Stolicą Polski jest Warszawa.

Polska flaga ma barwy biało – czerwone.

Polskie morze to Bałtyk.

Najwyższe góry w Polsce to Tatry.

Największe miasto w Polsce to Londyn.

W Polsce językiem ojczystym jest język angielski.

W naszym kraju rosną palmy.

 

Podczas wykonywania ćwiczeń w książkach, puszczamy dziecku nagranie piosenki w celu utrwalenia słów i melodii.

 

Dzieci 4 – letnie. Karta pracy cz.2, nr 45.

 

Dzieci:

- odszukują wśród naklejek brakujące elementy obrazka, naklejają

je w odpowiednich miejscach, podają nazwę przedstawionego

symbolu Polski,

- kolorują pierwszą, trzecią i piątą koronę na żółto, a drugą

i czwartą na pomarańczowo,

- liczą ile jest żółtych koron, a ile pomarańczowych.

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy cz. 4, s. 30 – 33.

 

Dzieci:

- określają, co zwiedzili w Warszawie Ada i Olek razem z rodzicami

- rysują po śladach rysunków bez odrywania kredki od kartki,

- rysują szlaczki po śladzie, a potem samodzielnie,

- kolorują butelki, rysują je po śladzie, a potem samodzielnie.

 

 

Zabawa ruchowa z butelkami plastikowymi.

 

Dziecko dostaje butelkę, ustawia ją względem siebie wg poleceń:

- połóż butelkę przed sobą,

- połóż butelkę za sobą,

- połóż ją po swojej prawej stronie, po lewej stronie,

- turlaj butelkę po podłodze.

Zabawę możemy powtórzyć kilka razy.

 

 

Zabawa ruchowa ,,Wysoko – nisko”.

 

 

Dajemy dziecku jego ulubioną maskotkę, nagranie wesołej melodii.

Możemy wykorzystać nagrania wcześniej uczonych dzieci piosenek.

 

Dzieci biorą do ręki maskotkę. Wykonują własne improwizacje

taneczne z zabawką w roli partnera. Na przerwę w muzyce, na

polecenie dorosłego, pokazują swojemu partnerowi, co znajduje

się wysoko ( wspinają się na palce, wyciągając rękę z maskotką

w gorę) lub nisko ( wykonują przysiad i pokazują np. wzory na dywanie).

 

Zabawy ruchowe na powietrzu.

 

 

 

 

Środa 06. 05.

 

 

Zabawa dydaktyczna ,,Zwiedzamy różne regiony naszego kraju”.

 

Czytamy dzieciom krótkie wiersze, dotyczące znanych miast oraz rzek naszego kraju. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie o jakim mieście jest mowa w wierszu. Miasta pokazujemy dziecku na mapie Polski lub na obrazkach, które mamy w książkach albo wykorzystujemy widokówki.

 

Pierwszy wiersz:

 

,, Stoję przy wodnych rozdrożach,

gdzie Wisła wpada do morza.

Mam mnóstwo dźwigów i stocznię,

co nigdy w pracy nie spocznie.

Statki małe i duże,

przyjmę, wszystkie obsłużę”. ( GDAŃSK )

 

 

 

Drugi wiersz:

 

,, Jestem dużym miastem,

mam kominów dwieście.

Węgiel się wydobywa,

w tym górniczym mieście”. ( KATOWICE )

 

 

 

Trzeci wiersz:

 

,,Jestem miastem bardzo starym.

Starych baśni znam bez miary.

Mógłbym bajać wam pół roku

i o Kraku i o smoku.

I o królach bardzo wielu,

co mieszkali na Wawelu”. ( KRAKÓW )

 

 

Czwarty wiersz:

 

,, Ty jesteś miasto w Polsce najpierwsze,

czcimy cię pieśnią, sercem i wierszem”.( WARSZAWA )

 

 

 

Piąty wiersz:

 

,,Jestem wielką rzeką,

polskich rzek królową.

Kto mnie choć raz ujrzał,

ten mnie umiłował.

Całą Polskę przeszłam,

od gór do Bałtyku.

Zgadnij moje imię

dziewczynko, chłopczyku”. ( WISŁA )

 

 

Utrwalamy z dziećmi nazwy miast i rzeki, przypominamy jakie miejsca

odwiedziły, pokazując je na mapie.

 

 

Zajęcie plastyczne ,,Koryto rzeki Wisły”.

 

Przygotowujemy dzieciom niebieską plastelinę lub papier kolorowy, może

być też niebieska kartka ksero; kredki, białą kartkę z korytem rzeki Wisły,

narysowaną ołówkiem.

 

Dziecko wykleja koryto rzeki niebieską plasteliną lub niebieskim papierem

metodą wydzieranki. Następnie według własnego pomysłu, dorysowują

kredkami elementy obrazka. Nadają tytuł swoim pracom.

 

 

Zabawa ruchowa ,,Warszawskie gołębie”.

 

Dzieci poruszają się po sali, naśladując lot ptaków. Na dźwięk tamburyna lub klaśnięcie zatrzymują się i klaszczą w ręce, rytmizując tekst:

,,Warszawskie gołębie wysoko latają i stolicę Polski z góry podziwiają”.

Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

 

Zabawy konstrukcyjne - ,,Budujemy mosty”.

 

Potrzebne będą klocki, małe samochody, kawałek niebieskiej krepiny lub

wstążki,tektura.

 

Układamy dziecku na dywanie kawałek niebieskiej krepiny – rzekę.

Obok ustawiamy pudełko z klockami oraz tekturę. Z jednej i drugiej strony rzeki ustawiamy małe samochody. Proponujemy dziecku budowę mostu wg własnego pomysłu.

 

 

 

 

 

 

Czwartek 07. 05.

 

 

,,Zwiedzamy Warszawę z Syrenką '' - słuchanie opowiadania

w opracowaniu Artura Oppmana.

 

 

 

 

 

 

Rozmowa kierowana z dziećmi na podstawie usłyszanej legendy:

 

- Jak wyglądała Syrenka?

- Dlaczego rybacy chcieli ją schwytać?

- Kto uwolnił Syrenkę?

- Co obiecała Syrenka warszawiakom?

 

Dziecko zapoznaje się z legendą na temat powstania godła stolicy.

Kształci umiejętność zapamiętywania kolejności zdarzeń oraz wypowiadania się.

 

 

Dzieci 4 – letnie.

Karta pracy cz. 2. nr 46.

 

Dzieci:

 

- łączą ze sobą połówki pocztówek przedstawiających ciekawe

miejsca w stolicy Polski;

- nazywają je z pomocą osoby dorosłej;

- rysują po śladach rysunków fal na rzece Wiśle.

 

 

Dzieci 5 – letnie.

Karta pracy cz. 4. s. 34 – 35.

 

Dzieci:

 

- oglądają mapę Europy;

- kolorują flagi Polski, określając w którą stronę są zwrócone;

- kolorują flagi państw Unii Europejskiej wg wzoru.

 

Zabawa pobudzająco – hamująca: ,,Barwy narodowe”.

 

Dzieci swobodnie maszerują w rytmie piosenki ,,Moja Ojczyzna”.

Na przerwę w muzyce powtarzają rymowankę: ,,Wiedzieć o tym wypada, że biało – czerwona jest polska flaga”.

Zabawę powtarzamy do zakończenia piosenki.

 

 

Zabawa orientacyjno -porządkowa: ,,Hop – Bęc”.

 

Dzieci maszerują w różnych kierunkach. Na hasło: ,,hop” - wyskakują w górę, na hasło: ,,bęc”- przykucają. Po wykonaniu tych czynności ponownie przechodzą do marszu. Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

 

 

 

 

Piątek 08. 05.

 

 

 

,,Od Bałtyku do Tatr” - Utrwalenie wiedzy o Polsce .

 

 

Czytamy dzieciom zagadki:

 

 

,,Biały i czerwony kolor ma.

Każdy Polak dobrze ją zna”. ( flaga )

 

 

,,Gdy znaleźć chcesz jakieś miejsce

lub w podróż się długą wybierasz,

spoglądasz na nią uważnie

lub ją ze sobą zabierasz”. ( mapa )

 

 

,,Najdłuższa rzeka,

co przez Polskę płynie,

Warszawy i Krakowa,

płynąc nie ominie”. ( Wisła )

 

 

,,Jaki to znak:

w czerwonym polu biały ptak”. ( godło Polski )

 

 

Po odgadnięciu przez dziecko zagadek, oceniamy poprawność

wypowiedzi i nagradzamy dziecko np. oklaskami.

 

 

 

Utrwalenie piosenki ,,Moja Ojczyzna” - indywidualny śpiew piosenki.

 

 

 

Zabawa ruchowa z elementem skoku i podskoku

,,Przeskakujemy fale”.

Potrzebne będą niebieskie wstążki lub paski krepiny, odtwarzacz CD, nagranie muzyki do marszu lub tamburyn.

 

 

Rozkładamy z niebieskich szarf w dowolnym miejscu dwie równoległe, mogą być faliste linie – to morskie fale.

Dzieci maszerują po nadmorskiej plaży w rytm muzyki. Kiedy dojdą do niebieskich szarf, przeskakują je obunóż i idą dalej. Na przerwę

w muzyce zmieniają kierunek marszu. Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

 

Dzieci 4 – letnie. Zajęcie plastyczne: ,, Zwiedzamy góry'.

Wyprawka plastyczna – karta nr 28.

 

Przygotowujemy dziecku kartę pracy, kredki, klej, watę.

 

Dziecko:

 

- koloruje góry przedstawione na kartce;

- przygotowuje niewielkie kulki z waty;

- wykleja kulkami z waty kształty owiec i baranków.

 

 

Dzieci 5 – letnie. Malowanie farbami na temat: ,,Moja Ojczyzna”

- praca inspirowana oglądanymi obrazkami w książce lub innymi ilustracjami.

 

 

Zabawy dowolne na świeżym powietrzu.

 

 

Poniedziałek - 11.05.

 

Łąka w maju

 

Zapraszam Was dzisiaj na majową łąkę. Obejrzyjcie przygody skrzata Borówki.

 

 

Poproście rodziców aby pomogli wam przygotować materiay papierowe i spróbujcie wykonać łakę podobną do tej jaką wykonały dzieci na filmie.

 

• Zabawa orientacyjno-porządkowa  - Motyle na łące

Dzieci latają jak motylki na łące do nagranej muzyki.

 

Posłuchajcie piosenki o mieszkańcach łąki.

 

Poproście rodziców o wyjście na świeże powietrze.

 

 

 

Wtorek 12. 05.

 

 

 

Nauka piosenki ,,Na majowej łące”.

Zapoznanie ze słowami i melodią piosenki, utrwalenie słów refrenu.

 

 

 

,,Na majowej łące”.

Zielona żabka, bocian, skowronek,
zając, motylek, kilka biedronek
tańczą na łące, skaczą, fruwają
i na swój koncert nas zapraszają.

Ref.: Kum, kum, kle, kle, kle.
    Cyt, cyt, rechu, rech!  
Na łące słychać wesoły śpiew. Bis

Na maku usiadł mały motylek,
potem z biedronką tańczył przez chwilę.
Zając i świerszcze skaczą po trawie,
dużo radości jest w tej zabawie.

Rf.: Kum, kum, kle, kle, kle…

 

Link do piosenki  34._Na_majowej_lace_100.mp3

 

 

Po wysłuchaniu piosenki zadajemy dzieciom pytania dotyczące tekstu :

 

- O czym jest piosenka?

- Jakie zwierzęta mieszkają na łące?

- Co postanowili zorganizować mieszkańcy łąki?

- Dlaczego wszyscy mieszkańcy łąki są tacy radośni?

 

Po powtórnym wysłuchaniu piosenki, utrwalamy z dziećmi słowa refrenu.

 

 

Dzieci 4 – letnie:

Karta pracy cz. 4 nr 48 – 49.

 

Dzieci:

 

- oglądają obrazek, mówią co dzieje się na łące w maju;

- łączą fragmenty obrazka znajdujące się na dole karty z ich

miejscami na obrazku;

- nazywają zwierzęta na obrazkach i dzielą ich nazwy rytmicznie

na sylaby.

 

 

Dzieci 5 – letnie:

Karta pracy cz. 4. s. 39.

 

Dzieci:

 

- nazywają zwierzęta przedstawione na zdjęciach;

- otaczają pętlą owady;

- dokańczją rysunek motyla wg wzoru i kolorują.

 

 

Zabawa ruchowa z elementem równowagi ,,Kwiaty na łące”.

 

Potrzebny będzie krążek w kolorze żółtym.

 

Dzieci są kwiatami, które rosną na łące. Stoją w rozsypce, z rękami

opuszczonymi wzdłuż tułowia. Dorosły pokazuje żółty krążek symbolizujący słońce. Kwiaty rozkwitają – dziecko staje na jednej nodze, unoszą powoli wyprostowane ręce, najpierw do boku,

a następnie do góry. Dorosły opuszcza krążek – słońce zachodzi.

Dziecko opuszcza wolno ręce, układa je wzdłuż tułowia, ponownie staje na dwóch nogach. Następnie zmiana nóg. Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

 

Zabawy dowolne na powietrzu.

 

 

 

 

Środa 13. 05.

 

 

 

,,Życie na łące” - zajęcie matematyczne.

 

 

Zadajemy dzieciom zagadkę:

 

,, Wiosną kolorowa, pełna kwiatów wkoło.

Wiele tu owadów, wszystkim jest wesoło.

Trawa się zieleni, pszczoła nektar spija.

Dzieci grają w piłkę, czas tu szybko mija”. ( łąka)

 

Następnie przygotowujemy dzieciom szablon kół różnej wielkości, kartki w białym kolorze i kartki w różnych kolorach, nożyczki, klej.

Dzieci odrysowują na kolorowych kartkach koła, a następnie je wycinają. Układają na białych kartkach dowolne kompozycje kwiatowe i przyklejają do kartek, tworząc kwitnącą łąkę.

Następnie przy pomocy dorosłego lub samodzielnie, przeliczają ile jest kwiatów w tych samych kolorach.

 

 

Ćwiczenia w określaniu wartości logicznej zdań.

 

Przygotowujemy dla dziecka szyfonową chustkę. Wypowiadamy zdania. Jeżeli dziecko uzna, że zdanie jest prawdziwe, porusza chustką nad głową. Jeżeli sądzi, że zdanie nie jest prawdziwe – siedzi bez ruchu.

 

Czy to prawda, czy to fałsz?

Gdy odgadniesz, sygnał dasz.

 

- Konik polny w wodzie gra.

- Żaba dwie głowy ma.

- Biedroneczki są w kropeczki.

- Motyle mają ciepłe czapeczki.

- Stokrotka jest czerwona.

- Ważka jest większa niż wrona.

 

 

Dzieci 4 – letnie. Karta pracy cz.2. nr 50, 51.

 

Dzieci:

 

- rysują po śladzie rysunku ślimaka,

- nazywają zwierzęta przedstawione na zdjęciach, naśladują ich

ruchy,

- łączą w pary owady z kwiatami; mówią czego jest więcej: owadów,

czy kwiatów.

 

Dzieci 5 – letnie, Karta pracy cz. 4. s. 41.

 

Dzieci:

 

- rysują szlaczki po śladach, a potem samodzielnie,

- rysują po śladzie motyla i kolorują rysunek,

- rysują po śladzie drogę motyla do stokrotki.

 

 

Zabawa ruchowa ćwicząca orientację i refleks - ,,Żabki”.

 

Potrzebny będzie kolorowy krążek, nagranie wesołej melodii

( można wykorzystać znane już dzieciom nagrania piosenek).

Dziecko kuca na krążku. Przy dźwiękach muzyki biega po sali.

Na przerwę w muzyce i hasło ,,bocian”, jak najszybciej kuca na

swoim krążku. Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

Utrwalenie piosenki ,,Na majowej łące”. Dzieci mogą słuchać piosenki podczas wycinania kwiatów z kół.

 

 

 

Czwartek 14. 05.

 

 

 

Nauka wiersza H. Łochockiej ,,Łąka”.

 

 

Dzieci słuchają czytanego wiersza:

 

 

Łąka tylu ma mieszkańców,

zwierząt, roślin kolorowych.

Tu motylek, a tam pszczółka,

tutaj kwiatek, o różowy!

 

Z kopca wyszedł krecik mały,

obok niego idzie mrówka.

Na rumianku w krasnej sukni,

przycupnęła boża krówka.

 

Nad tą łąką kolorową

bal wydały dziś motyle.

Zapraszają wszystkie dzieci,

więc zatańczmy z nimi chwilę.

 

 

Rozmowa na temat treści wiersza. Zadajemy dzieciom pytania:

 

- O jakim miejscu jest ten wiersz?

- Jakie rośliny rosły na łące?

- Jakie zwierzątka tam przebywały/

- Na co motyle zapraszają wszystkie dzieci?

 

Utrwalamy z dziećmi treść wiersza, powtarzając go kilkakrotnie.

 

 

Zabawa ilustracyjna do piosenki ,,Na majowej łące'.

 

Dzieci wykonują ruchy charakterystyczne dla danego zwierzątka.

Naśladują odgłosy przez nie wydawane.

 

 

Dzieci 4 – letnie. Karta pracy, cz. 2, nr 52.

 

Dzieci:

 

- Nazywają z pomocą osoby dorosłej kwiaty na obrazkach i je liczą.

- Pod każdym obrazkiem rysują tyle kresek, ile jest kwiatów

w bukiecie.

- Rysują kwiaty po śladach.

 

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, cz. 4, s. 42 – 43.

 

Dzieci:

 

- Liczą wszystkie pszczoły.

- Łączą pszczoły z plastrem miodu, w kierunku którego lecą.

- Liczą ile pszczół leci do jednego plastra, a ile do drugiego.

- Kolorują plastry miodu.

 

Kolorowanka ,,Łąka'' – wyprawka plastyczna, karta ,,L”,

- kolorowanie kredkami.

 

 

Zabawa ruchowa z elementem czworakowania ,,Żuczki”.

 

Pomoce: lekka piłka średniej wielkości, wyznaczone wstążkami lub paskami krepiny w różnych kolorach linie

startu i mety,

 

Przebieg zabawy:

 

Dziecko staje na linii startu i otrzymuje piłkę. Dziecko przemieszcza się na czworakach, tocząc piłkę do mety, odpychając ją głową jak

żuczki, po czym wstaje i biegiem wraca na linię startu. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie, gdy dziecko ma na to ochotę.

 

 

 

 

Piątek 15. 05.

 

 

 

Utrwalenie wiadomości na temat mieszkańców łąki i zjawisk

atmosferycznych występujących wiosną – rozwiązywanie zagadek B. Formy.

 

 

 

Czytamy dzieciom zagadki:

 

 

,,Wiosną i latem się pojawia,

kiedy ranek wstaje.

Jej kropelki są na kwiatach,

listkach i trawie”. (rosa)

 

 

,,Na niebie jej barwy

pięknie się mienią.

Jak most ogromny

łączy niebo z ziemią”. (tęcza)

 

 

,,Błyszczący na jej plecach

płaszczyk czerwony,

czarnymi kropkami

pięknie ozdobiony”. (biedronka)

 

 

,,Ma barwne skrzydła,

fruwa nad łąką

i bardzo lubi,

gdy świeci słonko”. (motyl)

 

 

,,Jak się ten owad nazywa?

Przez cały dzień pracuje.

Na plecach nosi ciężary,

kopiec wielki buduje”. (mrówka)

 

 

,,Rozciąga policzki

jak woreczki małe.

Zimowe zapasy

przenosi w nich całe.

Na czas mroźnej zimy,

gromadzi je w norze.

Ma mile futerko,

znacie go morze?” (chomik)

 

 

 

Zajęcia plastyczne.

 

 

Dzieci 4 – letnie. ,,Rumianki na łące”.

Wyprawka plastyczna. Karta pracy nr 25.

 

Przygotowujemy dzieciom kartę pracy, klej, białą i żółtą bibułę.

 

Dzieci:

 

- odrywają lub wycinają kawałki bibuły i ugniatają z nich kulki

podobnej wielkości,

- doklejają do każdej łodyżki na łące kwiat rumianku – żółty

środek i białe płatki.

 

 

Dzieci 5 – letnie. ,,Łąka w maju''.

Wyprawka plastyczna. Karta pracy nr 23.

 

Przygotowujemy dzieciom kartę pracy, nożyczki, naklejki-

kwiaty, które znajdują się w wyprawce plastycznej.

 

Dzieci:

 

- wycinają z karty pas w kolorze zielonym,

- składają wg wzoru,

- naklejają wiosenne kwiaty ( naklejki ) na zielonej trawie.

 

 

Zabawa ilustracyjna do piosenki ,,Na majowej łące”.

 

Zabawy dowolne na powietrzu.

 

 

Poniedziałek 18.05.

 

 Nasi rodzice – słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller Rodzicielska niespodzianka

 

– Już niedługo Dzień Matki i Dzień Ojca – przypomniała pani. – Z tej okazji przygotujemy przedstawienie, wymalujemy laurki i zorganizujemy wspaniały festyn rodzinny. A to wcale nie koniec atrakcji. Rodzice także mają coś dla was – otóż niektórzy z nich odwiedzą nasze przedszkole i opowiedzą o swojej pracy.

– Może tata Bartka przyjedzie wozem strażackim... – rozmarzyli się chłopcy – albo tata Wojtka opowie, jak się walczy z przestępcami…

  Żaden z nich nie zgadł, ponieważ pierwszym gościem był tata Ali – zawodowy treser psów. Przyszedł z labradorem o imieniu Bosman i zaraz zaprosił wszystkich na podwórko.

– Bosman już niedługo przystąpi do bardzo trudnego egzaminu na przewodnika osób niewidomych – opowiadał – czeka go naprawdę odpowiedzialna praca. 113

Bosman chyba to rozumiał, bo bezbłędnie wykonywał wszystkie polecenia swego pana.

Dziewczynki miały nadzieję, że do przedszkola przyjdzie mama Emilki, która jest aktorką, i… nie zawiodły się. Nie tylko przyszła, ale jeszcze przyniosła ze sobą całą walizkę lalek teatralnych. Pokazywała, jak wkładać na rękę pacynkę, jak poruszać kukiełką, a jak – marionetką. Każdy, kto chciał, mógł sam spróbować.

Następnego dnia gościem Biedronek była pani dietetyczka, czyli mama Zuzi. Opowiadała, co trzeba jeść, żeby być silnym i zdrowym. Pochwaliła się, że zamieszcza w internecie przepisy na pyszne i kolorowe dania, od których wcale się nie tyje. Na koniec poczęstowała wszystkich znakomitymi chipsami z suszonych jabłek i owsianymi ciasteczkami.

– Ciekawe, kto nas odwiedzi dzisiaj? – zastanawiała się Ada, maszerując do przedszkola w kolejny poranek.

– A może to wy kogoś odwiedzicie? – powiedziała mama i uśmiechnęła się tajemniczo.

– Dzisiaj będzie trochę inaczej niż zwykle – oświadczyła pani, gdy wszyscy skończyli już jeść śniadanie. – Kolejny rodzic zaprosił nas do miejsca, w którym pracuje. Powiem tylko, że to całkiem niedaleko stąd. Zaciekawione Biedronki ubrały się błyskawicznie.

– Może to piekarnia? – próbowała zgadnąć Oliwka.

– A może warsztat samochodowy? – zastanawiał się Wojtek.

Gdy skręcili w następną przecznicę, Ada aż klasnęła w ręce.

– Ośrodek zdrowia! – wykrzyknęła.

– Tutaj pracuje moja mama!

– I zagadka rozwiązana! – uśmiechnęła się pani.

Mama Ady, w białym lekarskim fartuchu, przywitała gości w holu i zaprosiła na małą wycieczkę po przychodni. Wszyscy mogli zobaczyć, gdzie się trzeba zarejestrować do specjalisty, w którym gabinecie odbywają się szczepienia ochronne, a w którym pobierana jest krew do badania. Kto chciał, mógł posłuchać bicia swego serca, zakładając lekarskie słuchawki zwane stetoskopem. I nie był to wcale koniec niespodzianek, bo oto w drzwiach gabinetu stomatologicznego stanęła… mama Zosi.

– Zapraszam do mnie – uśmiechnęła się serdecznie – postaram się przekonać was, że wizyta u dentysty to nic strasznego. Kto codziennie szczotkuje ząbki? Oczywiście zgłosili się wszyscy. – A pokażecie mi, jak to robicie? – spytała mama Zosi, wyjmując z szuflady plastikową szczękę i szczoteczkę. Konrad wziął szczoteczkę i raz-dwa przejechał po zębach, w prawo i w lewo.

– Żeby wygarnąć wszystkie resztki jedzenia, trzeba szorować także z góry na dół, o tak – wyjaśniła pani doktor i zaprezentowała prawidłowy sposób czyszczenia zębów. Na koniec zaproponowała wszystkim mały przegląd. Ada trochę się bała dziwnego fotela dentystycznego, ale okazało się, że siedzi się na nim całkiem wygodnie. Mama Zosi zajrzała jej do buzi i oświadczyła, że tak zdrowych ząbków życzyłaby wszystkim swoim pacjentom.

„A może ja zostanę dentystką? – pomyślała Ada. – Tyle się dziś nauczyłam…”

 

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce. Książka (s. 72–73) 

− Kto odwiedził dzieci w grupie Ady?

− Czym zajmują się wasi rodzice?

− Czy byliście kiedyś w gabinecie dentystycznym?

− Na czym polega praca dentysty?

 

Zabawa bieżna Mama (tata) i dziecko.

Dzieci dobierają się z rodzicami w pary. Dzieci biegają parami w różnych kierunkach: mama (tata) biegnie z przodu, dziecko podąża jej (jego) śladem. Następuje zmiana ról.

 

 

Portrety naszych rodziców – zajęcia plastyczne.

Dla każdego dziecka biała kartka z bloku technicznego, formatu A3, podzielona pionową kreską na pół, kredki i flamastry.

Zaprocie dzieci do wykonania portretów swoich rodziców.

 

Dla ciebie, mamo - tekst piosenki

 

I. Dla ciebie kwiaty kwitną na łące,

dla ciebie wieje ciepły wiatr,

dla ciebie niebo jest tak błękitne,

do ciebie śmieje się cały świat.

Ref.: La, la, la, la, la, la…

 

II. Dla ciebie świeci złociste słońce,

dla ciebie gwiazdy nocą lśnią,

dla ciebie ptaki śpiewają wiosną,

do ciebie śmieje się cały świat.

Ref.: La, la, la...

 

Pytania dotyczące tekstu piosenki.

− O czym jest ta piosenka?

− W jaki sposób możemy okazać miłość mamie?

 

 

 

Wtorek 19. 05.

 

 

Nauka wiersza J. Koczanowskiej ,, Mama i tata”.

 

 

Dzieci słuchają wiersza czytanego przez rodziców:

 

 

Mama i tata to świat nasz cały,

ciepły, bezpieczny, barwny, wspaniały,

to dobre, czułe, pomocne ręce

i kochające najmocniej serce.

To są wyprawy do kraju baśni,

wakacje w górach,nad morzem, na wsi,

loty huśtawką prawie do słońca,

oraz cierpliwość, co nie ma końca.

Kochana Mamo, kochany Tato,

dzisiaj dziękować chcemy Wam za to,

że nas kochacie, że o nas dbacie

i wszystkie psoty nam wybaczacie.

 

 

Rozmowa kierowana na podstawie wiersza.

Pytamy dzieci:

 

 

- Jaki wydaje się świat, gdy obok są mama i tata?

- Za co dzieci chcą podziękować rodzicom?

- Dlaczego mama i tata odgrywają w życiu dziecka najważniejszą

rolę?

 

Kilkakrotnie powtarzamy wiersz z dziećmi.

 

 

Zajęcia umuzykalniające przy piosence ,,Dla Ciebie, mamo”.

 

 

Pierwsza zwrotka:

Dla ciebie kwiaty kwitną na łące, ( dzieci wykonują obrót wokół

siebie, unoszą ręce w górę,

poruszają nimi w nadgarstkach)

 

dla ciebie wieje ciepły wiatr, ( pozostają w lekkim rozkroku,

unoszą ręce w górę,poruszając

nimi w nadgarstkach)

 

dla ciebie niebo jest tak błękitne, ( dziecko wykonuje dłońmi

młynek, unosząc je w górę)

 

dla ciebie śmieje się cały świat. ( wykonuje dłońmi młynek,

opuszczając je w dół)

 

 

Ref.: La, la, la, …………………. ( podczas refrenu z nogi

na nogę tańczą w kółeczko

z mamą)

 

 

Druga zwrotka:

 

 

Dla ciebie świeci złociste słońce,

dla ciebie gwiazdy nocą lśnią, ( dzieci postępują tak jak w I

zwrotce)

 

dla ciebie ptaki śpiewają wiosną,

do ciebie śmieje się cały świat. ( dziecko tańczy w parze z mamą,

podobnie jak podczas refrenu )

 

 

 

Link do piosenki:

36._Dla_Ciebie_mamo_50.mp3

 

 

Dzieci 4 – letnie. Karta pracy, cz.2 nr 53.

 

Dzieci:

 

- rysują krawat i apaszkę po śladzie,

- kolorują rysunki tak, by każdy miał inny kolor,

- mówią, komu można wręczyć w prezencie krawat, a komu

apaszkę.

 

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, cz. 4, s. 46 – 47.

 

Dzieci:

 

- czytają zdania z dorosłym,

- rysują swoją mamę i swojego tatę,

- nazywają kwiaty,

- kolorują ubranie tej osoby z pary, która jest wyższa,

- naklejają zdjęcia odpowiedniego kwiatu.

 

 

Zabawy dowolne na powietrzu.

 

 

 

 

Środa 20. 05.

 

 

 

Znamy te zawody – zapoznanie dzieci z nazwami rożnych zawodów na podstawie wiersza I. Salach ,,Tata jest...”

 

 

Czytamy dzieciom wiersz:

 

 

Tata Olka jest kucharzem,

tata Ani – marynarzem,

tata Krysi dobrze piecze,

tata Tomka ludzi leczy,

tata Zosi trudy znosi,

tata Werki topi serki,

tata Kuby szelki gubi,

tata Iwony sprzedaje balony,

tata Marty lubi żarty.

 

A mój kochany tatulek,

tatulek kochany,

wcale nie może żyć

bez mojej miłej mamy.

 

 

Rozmowa na temat wysłuchanego wiersza.

Zadajemy dzieciom pytania:

 

 

- Jakie zawody wykonywali ojcowie Olka i Ady w wierszu?

- Jaki zawód wykonuje tata Tomka, jeśli wiemy, że leczy ludzi?

- Czy gubienie szelek to zawód?

- Skoro tata Marty lubi żarty, to jaki zawód mógłby wykonywać?

Pytamy dzieci jakie inne zawody jeszcze znają.

 

 

Zabawa podsumowująca ,,Prawda, czy fałsz”.

 

Mówimy dzieciom zdania dotyczące różnych zawodów. Jeżeli zdanie jest prawdziwe, dziecko klaszcze w ręce, jeżeli fałszywe

robi smutną minkę.

 

Przykłady zdań:

 

Strażak gasi pożary.

Fryzjer sprzedaje w sklepie.

Lekarz leczy ludzi. Itp.

 

 

Zabawa z piłką ,,Z czym się kojarzy?”

 

Rzucamy piłkę do dziecka i wypowiadamy nazwę dowolnego zawodu. Dziecko łapie piłkę i wymienia przedmiot kojarzący się z tym zawodem, np. kierowca – kierownica.

 

 

Utrwalenie piosenki ,,Dla ciebie, mamo” - zabawa ilustracyjna,

powtórzona z dnia poprzedniego.

 

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, cz. 4, s. 48 – 49.

 

Dzieci;

 

- określają, co lubi mama, co lubi tata, ale odpowiedzi podają dzieląc dane słowa na sylaby;

- odszukują wśród naklejek serduszka i naklejają je w pustych

polach tak, aby pionowo i poziomo były zwrócone w różnych

kierunkach;

- rysują w czym pomagają mamie i tacie;

-rysują wzory serduszek po śladach i kolorują je.

 

 

Zabawy ruchowe na powietrzu.

 

 

 

 

Czwartek 21. 05.

 

 

 

Co ucieszy rodziców ? - rozmowa inspirowana wierszem

Krystyny Datkun – Czerniak ,,Szczęście”.

 

 

 

Dzieci słuchają wiersza:

 

 

Szczęście to:

- uśmiech taty i mamy,

-spadające z drzew kasztany,

- zimne lody w gorący czas,

- udany rysunek,

- i gdy ktoś pochwali nas.

Szczęście to wszystko, co jest dokoła:

ludzie, drzewa, przedszkole i szkoła.

Szczęście mam, gdy nie jestem sam!

Szczęście, że jestem tu – na ziemi,

pomiędzy ludźmi bliskimi.

 

 

Rozmowa na podstawie wiersza.

 

Pytamy dzieci:

- Co to jest szczęście?

- Co dla dziecka jest szczęściem?

- Kto jest dla dziecka najbliższą osobą?

Możemy też zadać dzieciom pytanie: Z czego najbardziej ucieszy się mama, a z czego tata?

 

 

Zabawa naśladowcza ,,Pomagam mamie”.

 

Potrzebne będzie nagranie melodii do tańca. Można wykorzystać

wcześniej nauczoną dzieci piosenkę.

 

Włączamy dzieciom muzykę. Dziecko wykonuje dowolne improwizacje taneczne. Na przerwę w muzyce podajemy dziecku nazwę czynności, które dziecko naśladuje, np. odkurzanie, wycieranie kurzu, zmywanie naczyń, podlewanie kwiatów.

 

 

Dzieci 4 – letnie. Karta pracy, cz. 2, nr 54.

 

Dzieci:

- rysują w ramkach prezenty, jakie chciałyby wręczyć rodzicom,

- odczytują wyrazy zapisane na bilecikach z pomocą dorosłego,

- dotykają palcem kolejnych obrazków serc i nazywają ich kolory.

 

 

Zajęcie plastyczne - ,, Kwiatek dla mamy i taty”.

Wyprawka plastyczna – karta nr 26.

 

Przygotowujemy dzieciom kartę pracy, klej, nożyczki.

- Dziecko wycina z karty wszystkie kolorowe paski i kształty

zaznaczone konturami.

- Składa je i skleja zgodnie z instrukcją.

 

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, cz. 4. s. 50.

 

Dzieci:

- kolorują bukiet dla mamy,

- rysują po śladzie drogę Olka i Ady do mamy.

 

 

Zajęcie plastyczne - ,,Laurka dla mamy i taty”.

Wyprawka plastyczna – karta nr 24.

 

Przygotowujemy dzieciom kartę pracy, klej, nożyczki, kartę dowolnego koloru z bloku technicznego, kartkę zielonego papieru,

naklejkę z napisem ,,Kwiaty dla Mamy i Taty” ( wyprawka plastyczna).

- Dziecko kartkę z bloku technicznego składa na pół, tak aby powstała laurka

- Wycina z karty gotowe elementy.

- Z zielonego papieru wycina cztery łodyżki i cztery małe prostokąty.

- Każdy kwiat podkleja na złożonym prostokącie.

-Składa je i przykleja na kartce wg wzoru, tak aby kwiaty znalazły

się w niebieskim, złożonym w harmonijkę wazonie

- Na pierwszej stronie laurki naklejają napis ,,Kwiaty dla Mamy

i Taty”.

 

 

Zabawy ruchowe na świeżym powietrzu.

 

 

 

 

Piątek 22. 05.

 

 

 

Rozmowy na temat spędzania wolnego czasu z rodzicami

na podstawie wiersza D Głośnickiej ,,Moja mama”.

 

 

Słuchanie wiersza:

 

 

Wesoło mi z moją mamą

i śmiać się i bawić i grać.

Mama wszystkiemu zaradzi,

nie trzeba niczego się bać.

 

Idziemy ulicami,

oglądamy wystawy.

Wszystko nam się podoba

i wszystko nas ciekawi.

 

W domu bawimy się misiem,

rozwiązujemy zagadki,

mama czyta mi książki

o Kubusiu Puchatku.

 

A kiedy robi się ciemno,

na skraju łóżka siada,

całuje mnie ciepło w czoło

i bajki opowiada.

 

Tak samo o swojej mamie

powie Kamilek i Krzyś,

Paulinka i Krzyś.

 

 

Rozmowa na temat wiersza:

 

- Dlaczego z mamą zawsze jest wesoło?

- Co to znaczy, że mama wszystkiemu zaradzi?

- Jak można spędzać czas z mamą?

- Co jeszcze można robić wspólnie z mamą?

- Czy z mamą spędza się czas tak samo jak z tatą?

 

 

Proponuję wam teraz ,,Masażyk” - wg Bożeny Formy z mamą lub tatą albo wszyscy razem.

 

 

Siadamy na dywanie jedno za drugim. Każdy swobodnie sięga

pleców poprzednika.

 

 

Wędruję z mamusią hen leśną dróżką ( rysujemy palcami wskazu -

jącymi ścieżkę od góry

do dołu pleców)

 

przez góry wysokie ( rysujemy góry, wykonujemy ruchy koliste,

pocierając dłońmi o plecy)

 

dla nas wesoło wietrzyk powiewa, (delikatnie uderzamy w plecy

pięściami obu rąk)

 

a w górze śpiewają skowronki. ( uderzamy delikatnie opuszkami

palców w górną cześć pleców)

 

Zza chmury nagle spogląda słońce ( rysujemy słońce)

i ciepłe wysyła promienie, ( mocno pocieramy rozwartymi dłońmi

o plecy)

 

zbieramy kwiaty pięknie pachnące ( rysujemy kontury kwiatów )

stokrotki, rumianki, złocienie. ( rysujemy na plecach linie faliste

w dowolnych kierunkach)

 

Potem leżymy sobie na trawie ( delikatnie przykładamy policzek

do pleców dziecka )

i w niebo spoglądamy ( przesuwamy dłoń od dołu do góry pleców)

najcudowniejsze są takie chwile, ( dmuchamy we włosy dziecka)

bo mamę mocno kochamy. (rysujemy na plecach serduszko)

 

 

Dzieci 4 – letnie. Karta pracy, cz. 2, nr 55.

 

Dzieci:

 

- oglądają obrazki, mówią, co robią Olek i Ada z rodzicami,

- opowiadają, jak spędzają wspólne chwile z rodziną,

- kończą kolorować rysunki serc wg wzoru z poprzedniej karty.

 

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, cz. 4, s. 51 – 53.

 

Dzieci:

 

- odwzorowują kwiatki dla mamy,

- rysują róże po śladach,

- odszukują 10 różnic pomiędzy dwoma obrazkami i zaznaczają je

na dolnym obrazku,

- rysują drzewa po śladach,

- rysują szlaczki po śladach, a potem samodzielnie,

- kolorują duże misie na brązowo, a małe na różowo.

 

 

Zabawy ruchowe na powietrzu.

 

 

Poniedziałek - 25.05

 

Niby tacy sami, a jednak inni

Dzień 1

Dzieci takie jak my

 

 

Odpowiedzcie na pytania:

 

 - O czym opowiada nasza piosenka?

− Jak wyglądają dzieci żyjące w innych częściach świata?

− Co wspólnego ze sobą mają dzieci na całym świecie?

 

• Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Język migowy.

 

Książka (s. 74–75).

Od samego rana Ada przygotowywała się na spotkanie z nową koleżanką, Kasią. Okazało się, że tata Kasi jest bardzo zdolnym architektem i będzie pracował w tym samym biurze co tata Ady i Olka. Obie rodziny umówiły się w małej kawiarence w galerii, tuż obok bawialni dla dzieci. Ada bardzo lubiła poznawać nowe osoby i rozmawiać z nimi o tym, w co lubią się bawić. Tym razem Ada była szczególnie przejęta spotkaniem, bo dowiedziała się od rodziców, że Kasia nie słyszy.

– Na żadne ucho? – dopytywała się Ada.

– Ani troszeczkę? – Ani troszeczkę.

– To jak my się będziemy bawić?

– Jestem pewna, że znajdziecie na to sposób – uśmiechnęła się mama. Ada próbowała zatykać sobie uszy i prosiła Olka, żeby coś do niej mówił.

– Mam fajną siostrę – powiedział Olek.

– Co mówisz? – spytała Ada. – Moja siostra jest najlepszą siostrą na świecie!

– Ecie-pecie? Nic nie rozumiem… Tej Kasi musi być bardzo trudno – stwierdziła Ada.

W galerii panował gwar. Z głośników płynęła muzyka, w bawialni słychać było piski i śmiech rozbawionych dzieci. Obie rodziny przywitały się słowami „dzień dobry” i podały sobie ręce. Ada stanęła naprzeciwko Kasi i nie wiedziała, czy ma coś powiedzieć, czy nie. Przecież Kasia i tak nie usłyszy. Jednak dziewczynka uśmiechnęła się i rękami zrobiła przyjazny gest. Ada zrozumiała, że to jest powitanie, i odpowiedziała takim samym gestem. Potem Kasia wskazała bawialnię i dziewczynki pobiegły razem na zjeżdżalnię. Po chwili radośnie nurkowały w basenie z kolorowymi piłeczkami. Kasia układała z rąk różne znaki, a Ada próbowała odgadnąć ich znaczenie. Gdy chciała zająć się rysowaniem i kolorowaniem, Ada od razu zrozumiała, o co chodzi. Wspólnie narysowały słonia z wielkimi uszami, a na tych uszach namalowały wszystko, co symbolizuje dźwięki: ptaki, trąbkę, gitarę, śpiewającą panią, a nawet samolot odrzutowy. Potem bawiły się w teatrzyk dłoni i okazało się, że palcami można pokazać wiele rzeczy. Czasami Ada się myliła i nie potrafiła czegoś zrozumieć, ale to było bardzo zabawne. Jak wiele można powiedzieć, nie używając słów!

Wieczorem Ada wciąż rozmyślała o Kasi i o tym, jak wspaniale się z nią bawiła. Tata powiedział córeczce, że osoby niesłyszące porozumiewają się językiem migowym.

– Czy ja też mogę się nauczyć tego języka? – zapytała Ada.

– Oczywiście. A teraz zgadnij, co chcę ci przekazać – tata przytulił Adę i pocałował ją w czoło. – Dobranoc i kocham cię! – zawołała Ada i odpowiedziała tym samym gestem.

– Zrozumiałeś, tatusiu?

Tata uśmiechnął się i pokiwał głową. Miłość nie potrzebuje słów.

 

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

− Jak nazywa się język, którym porozumiewa się Kasia?

− Jakbyście się czuli, gdybyście nie słyszeli tego, co ktoś mówi?

− Spróbujcie, jak Ada, zatkać uszy i sprawdzić, czy rozumiecie, co mówi mama lub tata.

 

Tolerancja to poszanowanie odmienności innych, ich wyglądu, sposobu komunikowania się, wiary, kultury itd.

 

 

 

 

Wtorek 26. 05.

 

 

Słuchanie wiersza J. Koczanowskiej ,,Przyjaciel”.

 

Czytamy dzieciom wiersz:

 

 

Nie musisz mieć przyjaciół stu,

nie musisz mieć dziesięciu,

wystarczy, byś jednego miał,

a to już wielkie szczęście.

Przyjaciel to jest taki ktoś,

kto zawsze cię zrozumie,

gdy dobrze jest – to cieszy się,

gdy źle – pocieszyć umie.

Przyjaciel to jest taki ktoś,

kto nigdy nie zawiedzie,

a poznasz go, bo z tobą jest,

gdy coś się nie powiedzie.

 

 

Rozmowa na temat treści wiersza.

 

Pytamy dzieci:

 

- Ilu przyjaciół wystarczy mieć?

- Kogo możemy nazwać przyjacielem?

- Po czym można poznać przyjaciela?

 

Wypowiadanie się dzieci na temat: ,,Co to znaczy być dobrym kolegą i przyjacielem?”'

 

 

Ćwiczenie rytmiczne doskonalące aparat mowy.

 

Dziecko swobodnie maszeruje w rytmie tamburyna. Na mocne uderzenie zatrzymuje się i głośno recytuje proponowany przez dorosłego tekst w nadanym rytmie oraz z różnym natężeniem

głosu.

 

,,Na całym świecie

dzieci mieszkają

lubią się bawić

dobre serca mają”.

 

 

Nauka piosenki: ,,Dzieci świata” - zapoznanie ze słowami

i melodią piosenki.

 

 

1. Czarnoskóry Jonny

z naszym polskim Mirkiem

zamek z klocków Lego

zrobią już za chwilkę.

Czarnoskóry Jonny

z naszym polskim Mirkiem

zamek chcą zbudować dziś.

 

Ref.: Bo na całym świecie

dzieci jednakowe,

do wspólnej zabawy

zawsze są gotowe.

Bo na całym świecie

dzieci bawią się,

każdy dobrze o tym wie.

 

2. Przybiegł mały Tao

i w czymś im doradza,

kolor skóry dzieciom

w niczym nie przeszkadza.

Przybiegł mały Tao

i w czymś im doradza,

kolor nie przeszkadza im.

 

Ref.: Bo na całym świecie……

 

3. Bawią się wesoło,

klocki układają,

wszystkie na swych buziach

uśmiech szczery mają.

Bawią się wesoło,

klocki układają,

uśmiechają szczerze się.

 

Ref.: Bo na całym świecie……

 

Link do piosenki: 37._Dzieci_swiata_100.mp3

 

 

 

Praca plastyczna dowolną metodą na temat: ,,Wspólne zabawy dzieci”.

 

 

Zabawy ruchowe na świeżym powietrzu.

 

 

 

 

Środa 27. 05.

 

 

Poznanie praw, jakie przysługują każdemu dziecku.

 

 

Słuchanie fragmentu wiersza D. Gellner ,,Dzieci”.

 

 

Wszystkie dzieci

na całym świecie

są takie same -

lubią skakać na jednej nodze

i lubią zanudzać mamę.

Wszystkie dzieci

na całym świecie

śpiewają wesołe piosenki

i byle kamyk

i byle szkiełko

biorą jak skarb do ręki.

 

 

Rozmowa na temat różnic i podobieństw między dziećmi

na podstawie wiersza:

 

 

- Co lubią robić dzieci na całym świecie?

- Czy cieszą je takie same czynności?

- Co łączy wszystkie dzieci?

- Czego potrzebuje każde dziecko?

 

 

Zapoznanie dzieci z działalnością organizacji UNICEF.

 

 

Informujemy dzieci, że istnieje organizacja, która dba o dzieci i ich

prawa. Nosi nazwę UNICEF i powstała po II wojnie światowej,

aby pomagać dzieciom, które w czasie wojny straciły dom

i rodziców. Niesie pomoc zwłaszcza w państwach ubogich

i objętych wojną. Wysyła do tych państw lekarzy, którzy leczą

dzieci i nauczycieli, którzy uczą ich pisać i czytać oraz stara się

aby miały jedzenie i ubranie.

 

 

Czytamy dzieciom prawa, jakie im przysługują i wyjaśniamy,

co te prawa oznaczają:

 

 

- Prawo do zabawy i nauki.

- Prawo do niepowodzeń i łez.

- Prawo do prywatności.

- Prawo do miłości i szacunku.

- Prawo do niewiedzy.

- Prawo do wyrażania własnych myśli i uczuć.

- Prawo do przeciwstawiania się złu.

- Prawo do radości.

 

 

Śpiewanie piosenki ,,Dzieci Świata”.

 

 

Dzieci 4 – letnie. Karta pracy, cz. 2, nr 56.

 

Dzieci:

 

- Oglądają obrazki i mówią, co na nich widzą.

- Mówią w co ubrane są dzieci z różnych krajów.

- Liczą palce, które pokazują dzieci.

- Mówią ile lat mają Ada, Paloma, Diego i Kazuo.

 

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, cz. 4, s. 54.

 

Dzieci rysują siebie w swoim ulubionym ubraniu, ze swoją ulubioną

zabawką. Kolorują ramki swoim ulubionym kolorem.

Samodzielnie piszą swoje imię i nazwisko lub z pomocą rodziców.

 

 

Karta pracy, cz. 4, s. 55.

 

Kolorowanie w każdej parze cięższego przedmiotu.

Kończenie rysowania wag według wzoru.

 

Zabawy ruchowe na powietrzu.

 

 

 

 

Czwartek 28. 05.

 

 

,,Ulubione zabawy” - zabawy integracyjne inspirowane wierszem Agaty Widzowskiej ,,Dzieci na ziemi”.

 

 

Czytamy dzieciom wiersz:

 

 

Na kuli ziemskiej bawią się dzieci,

cieplutkie słonko dla nich wciąż świeci,

a księżyc mruga oczkiem na niebie

dla wszystkich ludzi, również dla ciebie.

Zulu z Afryki chodzi po drzewach,

a Chinka Inka jak ptaszek śpiewa.

Eskimos Bubu gra w piłkę z foką,

na słoniu jeździ Hindus Namoko.

Dzieci się różnią kolorem skóry,

jednak są dumne ze swej kultury

i choć w dziwacznych mówią językach,

pragną się bawić, tańczyć i brykać!

Inka i Zulu, Bubu, Namoko -

chcą być kochane, śmiać się szeroko,

a zamiast wojen mieć tylko święta!

Niech wam się spełnią wszystkie marzenia -

tak, robiąc obrót, powiada Ziemia.

 

 

Rozmowa kierowana na podstawie wiersza:

 

- O jakim święcie była mowa?

- Jakie są dzieci na całym świecie?

- Co to znaczy, że dzieci na całym świecie są takie same?

- Co najbardziej lubią robić dzieci?

- Jakie imiona miały dzieci z wiersza?

 

Dzieci wypowiadają imiona, dzieląc je rytmicznie na sylaby.

 

Ćwiczenie oddechowe.

 

Dzieci maszerują w rytmie wygrywanym na bębenku w określonym

kierunku. Kiedy usłyszą głośny dźwięk instrumentu, odwracają się

przodem do prowadzącego zabawę. Nabierają powietrze nosem.

Wypuszczają je wypowiadając proponowaną przez rodzica głoskę

lub sylabę np.: o, a, u, hi, au.

 

Ćwiczenie kształtujące poczucie rytmu, utrwalające słowa

i melodię piosenki ,,Dzieci Świata”.

 

Dzieci poruszają się w rytmie nagrania piosenki. Podczas przerwy w muzyce dorosły recytuje wybrany fragment tekstu piosenki zgodnie z rytmem. Dziecko go powtarza klaszcząc i tupiąc.

 

 

Dzieci 4 – letnie. Karta pracy, cz. 2, nr 57.

 

Dzieci:

 

- Słuchają rymowanki, czytanej przez dorosłego.

- Łączą obrazki dzieci z obrazkami sprzętów, z których korzystały

podczas pobytu na placu zabaw.

- Rysują po śladach huśtawki.

 

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, cz. 4, s. 56- 58.

 

Dzieci:

 

- Oglądają obrazki, opowiadają, co się na nich dzieje.

- Odszukują na dużym obrazku przedmioty i rośliny umieszczone

na dole kart.

- Opowiadają o tym, jak Olek i Ada obchodzili Dzień Dziecka.

- Układają zdania o każdym obrazku.

- Piszą samodzielnie lub z pomocą dorosłego swoje imię

i ozdabiają pole z imieniem.

 

Zabawy dowolne na świeżym powietrzu.

 

 

 

 

Piątek 29. 05.

 

 

Słuchanie opowiadania na podstawie utworu M. Galicy

,,Wiercipiętek i Dzień Dziecka”.

 

 

Słuchanie opowiadania:

 

Pewnego słonecznego ranka Wiercipętek, nie budząc nikogo,

wziął swój rower i wybrał się na przejażdżkę do lasu. Po drodze spotkał znajomego wróbla, który zaćwierkał:

- Ooo! Wiercipiętek! Wszystkiego najlepszego!

- Ale z jakiej okazji? - spytał zdziwiony Wiercipiętek, lecz wróbel

zdążył już odlecieć. Po chwili, gdy przejeżdżał koło dziupli rudej wiewiórki, ta zawołała:

- Zatrzymaj się na chwilę ,Wiercipiętku! - po czym dała mu woreczek jego ulubionych, bukowych orzeszków i dodała:

- Wszystkiego dobrego!

- Dziękuję – powiedział zdziwiony Wiercipiętek i pomyślał:

,,Dziwne, przecież urodziny już miałem, czyżby wiewiórka o tym nie wiedziała?”, ale nic nie powiedział, bo nie chciał być niegrzeczny.

Gdy wracał do domu opowiedzieć mamie, co go spotkało, usłyszał głos myszki:

- Wiercipiętku! Wszystkiego najlepszego! Pozdrów też Wierciłapkę

i Wiercinoska! I tu Wiercipiętek już zupełnie nie wiedział, co ma

odpowiedzieć, bąknął tylko ,,dziękuję” i szybko odjechał.

,,Dobrze” - myślał sobie – wiewiórka jeszcze mogła się pomylić,

ale żeby myszka myślała, że ja, Wierciłapka i Wiercinosek, mamy wspólne urodziny? Coś tu nie gra, oni chyba są w jakiejś zmowie -

muszę spytać mamę, o co tu chodzi?

Gdy zdyszany zajechał przed dom, aż buzię otworzył ze zdziwienia.

W ogródku mama z tatą ustawili mały stolik, a na nim – wielki tort

orzechowy i lemoniadę w wielkim dzbanku. Przy stole czekali

już Wiercinosek z Wierciłapką.

- Nareszcie jesteś Wiercipiętku – ucieszyli się rodzice.

- Dzieci, życzymy wam wszystkiego najlepszego z okazji waszego

święta! Wiercipiętek spytał szeptem:

- Wiercinosku, jakie to dzisiaj święto?

- Jak to? - roześmiał się Wiercinosek, - Nie wiesz? Dzisiaj jest

święto wszystkich dzieci – Dzień Dziecka.

- Ale ze mnie gapa – Pomyślał Wiercipiętek, zjadając wielki

kawał tortu.

 

 

Rozmowa na remat opowiadania.

 

- Dokąd wybrał się Wiercipiętek pewnego ranka?

- Jakie zwierzątka spotkał po drodze?

- Co te zwierzątka robiły?

- Dlaczego Wiercipietek był zdziwiony?

- Z jakiej okazji rodzice złożyli dzieciom życzenia?

 

 

Zabawa naśladowcza ,,Nastroje Wiercipiętka”.

 

Naśladowanie emocji, jakie towarzyszyły Wiercipiętkowi:

zdziwienie, zaskoczenie, radość. Dzieci wyrażają emocje mimiką twarzy oraz gestem.

 

 

Dzieci 4 – letnie. Wyprawka plastyczna. Karta nr 22.

,,Pierwszy motyl''.

 

Przygotowujemy dzieciom potrzebne do wykonania pracy przedmioty, zgodnie z instrukcją zawartą w karcie pracy.

Zrobionym motylem dzieci mogą udekorować swój pokój.

 

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, cz. 4, s. 59.

 

Dzieci:

 

- Rysują szlaczki po śladach, a potem samodzielnie.

- Rysują ryby i fale po śladach.

- Kończą rysować ryby wg wzoru i kolorują je.

 

Nasze ulubione zabawy w ogrodzie -zabawy dzieci na powietrzu.

 

 

Poniedziałek 01. 06.

 

 

Kochane dzieci z okazji Dnia Dziecka życzę Wam  przede wszystkim zdrowia,

dużo radosci, uśmiechów na co dzień, żebyście dostali dużo prezentów od swoich

rodziców i żebyśmy spotkali się wszyscy w nowym roku szkolnym.

Dzisiaj świętujcie i bawcie się wesoło.

Pani Dorotka

 

 

 

Wtorek 02. 06.

 

 

Nauka piosenki ,,Wyścig rowerem”.

 

 

1. Kiedy rowerem pędzę w dal

i kręcę pedałami,

koledzy chcą dogonić mnie

i wtedy się ścigamy.

Kiedy rowerem pędzę w dal,

w uszach mi świszcze wiatr.

Zostawiam z tyłu łąkę, las,

pozdrawiam każdy kwiat.

 

Ref.: Kiedy pędzę na rowerze,

hej, kiedy pędzę na rowerze, cha,

kiedy pędzę na rowerze, hu,

kręcę ile tchu. (bis)

 

2. Kiedy rowerem pędzę w dal

i kręcę pedałami,

koledzy chcą dogonić mnie

i wtedy się ścigamy.

Kiedy rowerem pędzę w dal,

drogę do mety znam.

Przyciskam mocniej, no i znów,

medal ze złota mam.

 

Ref. : Kiedy pędzę………………

 

 

Rozmowa z dziećmi na temat treści piosenki.

 

Kilkakrotne powtarzanie słów I i II zwrotki oraz refrenu piosenki.

 

Słowa i melodia piosenki:

link do piosenki 01._Wyscig_rowerem_100.mp3

 

 

,,Wiatr” - ćwiczenie ortofoniczne.

Nagranie piosenki ,,Wyścig rowerem”, bębenek, tamburyn.

 

Dzieci biegają, stawiając drobne kroki w rytmie piosenki, naśladują

jazdę na rowerach w określonym kierunku. Na hasło ,,Wietrzyk”

i dźwięk bębenka zatrzymują się i szeptem wypowiadają zgłoski

szszsz, naśladując szum wiatru. Ponownie biegną w rytmie piosenki. Na kolejna przerwę w muzyce i dźwięk tamburynu zatrzymują się i naśladują odgłosy silnego wiatru, wypowiadając

głośno zgłoski: szuszuuchuuuu.

 

 

Dzieci 4- letnie. Wyprawka plastyczna. Karta nr 17.

 

Przygotowujemy dzieciom kartę pracy,kredki, flamastry, naklejki ze świeczkami.

 

Dzieci:

- kończą rysować tort, łącząc ze sobą linie przerywane,

- kolorują tort i dekorują go zgodnie z własnym upodobaniem,

- na górnej warstwie tortu naklejają tyle świeczek ile mają lat.

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, cz. 4. s. 60 – 61.

 

Dzieci:

 

- wykonują łódkę według instrukcji,

- rysują po śladach łódkę i fale,

- rysują po śladach drugie połowy misia i lalki i kolorują je,

- kończą rysować hulajnogę według wzoru.

 

 

Zabawy ruchowe na świeżym powietrzu.

 

 

 

Środa 03. 06.

 

 

Wakacyjne podróże.

 

Zgadywanka ,,O jakie środki lokomocji chodzi?''

 

 

 

Utrwalenie słów i melodii piosenki ,,Wyścig rowerem”.

 

 

Dzieci 4 – letnie. Karta pracy, cz. 2, nr 58 – 59.

 

Dzieci:

 

- oglądają obrazek,

- wymieniają rzeczy, które pakuje do walizki Olek, zastanawiają się

czy wszystkie będą przydatne podczas wakacyjnego wyjazdu,

- liczą spodenki, koszulki, czapki, pary skarpetek i pary butów,

- rysują odpowiednią liczbę kropek w ramkach pod małymi

obrazkami,

- w każdej ramce rysują o jedną chmurkę więcej niż w poprzedniej,

- liczą stroje kąpielowe, spódniczki, koszulki, kapelusze, pary

skarpet, zastanawiają się, czy wszystkie będą Adzie potrzebne,

- rysują odpowiednią liczbę kropek pod obrazkami,

- wskazują różnice między bagażami Olka i Ady,

- w każdej kolejnej ramce rysują o jedną chmurkę mniej niż

w poprzedniej.

 

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, ca. 4, s. 62 – 63.

 

 

Dzieci:

 

- słuchają dokąd podróżują ludzie podanymi środkami lokomocji,

- naklejają obok środków lokomocji, obrazki odpowiednich miejsc,

- kolorują na obu kartkach wakacyjny pociąg.

 

 

Zabawa ruchowa ,,Wakacyjne bagaże”.

Dziecko staje z jednej strony pokoju, dostaje małą poduszeczkę,

pochyla się do przodu i kładzie sobie poduszeczkę na plecach.

Stara się przejść na drugi koniec pokoju tak, aby nie zrzucić

poduszeczki. Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

 

Zabawy ruchowe na świeżym powietrzu.

 

 

 

 

Czwartek 04. 06.

 

 

Czym pojedziemy na wakacje? - rozwiązywanie zagadek

o różnych środkach lokomocji.

 

 

Czytamy dzieciom zagadki:

 

 

Pędzi po torze szybko z daleka,

bo tłum podróżnych na stacji czeka. (pociąg)

 

 

Ma skrzydła, choć nie jest ptakiem.

Lata podniebnym szlakiem. (samolot)

 

 

Ma maskę, a pod nią konie,

cylindry – nie na głowie.

A w środku siedzi człowiek. (samochód)

 

 

Ta wielka latająca maszyna

owada – ważkę przypomina. (helikopter)

 

 

A teraz posłuchajcie i powiedzcie jakie jeszcze inne środki

lokomocji mamy:

 

link - https://www.youtube.com/watch?v=Mss394U8tJg

 

 

Dzieci 4 – letnie. Karta pracy, cz.2, nr 60.

 

Dzieci:

 

- nazywają miejsca przedstawione na zdjęciach i to co się pod nimi

znajduje;

- kolorują muszelki, liczą je i pokazują ich liczbę na palcach.

 

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, Przygotowanie do czytania,

pisania i liczenia, s. 76 – 78.

 

Dzieci:

 

- kolorują pola zgodnie z kolorami kropek i mówią, o czym śniła

Ada,

- rysują po śladach fal i nazywają to, co ukryło się wśród nich,

- rysują drogę Olka i Ady na plac zabaw.

 

 

Zabawa ruchowo – naśladowcza: ,,Morskie fale”.

 

Dzieci stoją w rozsypce. Naśladują ruch morskich fal – naprzemiennie unoszą równocześnie obie ręce, wykonując

wdech i opuszczają, wykonując wydech.

 

 

Zabawa ruchowa ,,Rowery”.

 

Dziecko w leżeniu tyłem, naśladuje pedałowanie, mówiąc za

dorosłym wiersz: ,,Jedzie rowerek na spacerek,

na rowerku pan Pawełek.

Raz, dwa, trzy.

Jedź i ty”.

Od słów: raz, dwa, trzy, dzieci rytmicznie klaszczą.

 

 

 

 

Piątek 05. 06.

 

 

Gdzie możemy wyjechać na wakacje? - opracowanie wiersza

L. Łącz.

 

 

Słuchanie wiersza czytanego dziecku:

 

 

Kiedy są wakacje

i nie pada deszcz,

możesz gdzieś wyjechać,

jeśli tylko chcesz.

Kiedy są wakacje -

morze, góry, las,

gdzie tylko się znajdziesz,

miło spędzisz czas.

Latem złociste promienie słońca

padają na ziemię.

Popatrz -

rozwiały się chmury.

Baw się

i nie bądź ponury!

Morze -

muszelki i piasek.

Góry, lub łąka za lasem.

Warmia – czekają jeziora.

Lato -

już wyjechać pora!

 

 

Rozmowa na temat treści wiersza:

 

- Gdzie możemy wyjechać na wakacje?

- Dlaczego na wakacjach miło spędzamy czas?

- W jaki sposób możemy dojechać w rożne miejsca letniego

wypoczynku?

 

Nauka na pamięć wybranego fragmentu wiersza.

 

Zabawa ruchowa ,,Naśladujemy pojazdy”.

 

Dorosły wymienia nazwę dowolnego pojazdu, dziecko naśladuje

go ruchem oraz wypowiada dźwięki jakie dany pojazd wydaje.

 

 

Dzieci 4 – letnie. Karta pracy, cz.2 nr 61.

 

Dzieci:

 

– Oglądają obrazek, opowiadają co przedstawia, kolorują go.

- Odszukują w naklejkach obrazki ryb. Naklejają taką samą rybę

w każdym akwarium.

 

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, cz. 4, s.64 – 67.

 

Dzieci:

 

- Słuchają tekstu czytanego przez dorosłego.

- Na każdej kolejnej gałązce rysują o jedną jagodę mniej niż na

poprzedniej, kolorują rysunki.

- Kończą rysować linie między kwiatami, kolorują kwiaty.

- Otaczają pętlą kwiaty polne.

- Otaczają pętlą zwierzęta leśne.

 

 

Zabawy ruchowe na powietrzu.

 

Poniedziałek 08.06

 

• Płyniemy z wiatrem – ćwiczenia oddechowe.

Połowa umytego ziemniaka, chusteczka higieniczna, sznurek, patyk do szaszłyków. Rodzic układa na plastikowej tacy połowę ziemniaka. Wbija w niego po środku patyk do szaszłyków, do którego przywiązuje sznurkiem chusteczkę higieniczną. Pyta dziecko, co mu to przypomina. Wyjaśnia, że jest to model żaglówki. Dziecko mocno dmuchają na chusteczkę higieniczną, powodując jej poruszanie się w wyniku kierowanego na nią strumienia powietrza. Zastanawia się, dokąd chciałoby popłynąć.  

 

O czym rozmawiają zabawki? – słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej Zabawkowe smutki.

 

Książka (s. 78–79)

 

Zabawki, podobnie jak dzieci, wiedziały, że zbliżają się wakacje.

– Znowu lato – westchnęła lalka Emilka – i, jak co roku, za kilka dni zrobi się w przedszkolu tak cicho. Będę tęsknić za dziećmi.

– Łatwo ci mówić – powiedziała lalka Rozalka. – Masz wszystkie ręce i nogi. A ja? Popatrz na mnie. Jakiś rozrabiaka wyrwał mi rękę.

– Nie jakiś, tylko Krzyś – zawołał pajacyk i fiknął koziołka.

– A ja tam lubię wakacje. W ciągu dnia przez okno zagląda słoneczko, a wieczorem księżyc. Cisza, spokój… – powiedział miś Łatek i pogłaskał się po naderwanym uchu. – Może ktoś mi je w końcu przyszyje.

– Tak, tak, nareszcie będzie można odsapnąć. Do tej pory nie mogę odnaleźć mojego kółka – zawołała wyścigówka. – Jak mam jeździć? Na trzech kołach? Nie da rady.

– Coś nas uwiera – westchnęły chórem klocki, ledwie wystając z wielkiego pudła. – Może to właśnie twoje kółko? Mógłbyś je w końcu zabrać, a nie tylko narzekasz!

– Lubię dzieci. Lubię, jak mnie biorą do swoich rączek i patrzą na mnie z zachwytem – dodał zajączek Kłapek. – Mają taki miły dotyk. Pamiętam, jak pierwszy raz trafiłem do przedszkola. Okropnie się bałem. Myślałem, że może dzieci mnie nie polubią. Ala tylko raz na mnie spojrzała i już wiedziałem, że wszystko będzie dobrze.

– A mnie Ania woziła w wózeczku – Rozmarzyła się Rozalka. – Zaraz po tym, gdy Krzyś wyrwał mi rękę. A później Zosia próbowała ją wsadzić z powrotem, ale jej się nie udało.

– A z tym kółkiem to też troszkę była moja wina. Niepotrzebnie najechałem na klocek. Kiedy dzieci mną się bawią, to wiem, że jestem potrzebny. A na dodatek, gdy Pawełek płakał, to Maciek dał mu mnie do zabawy. I od razu Pawełek się uspokoił. Fajnie jest, gdy wywołujemy u dzieci uśmiech na twarzach.

– I jak się nami dzielą – odezwał się z rogu sali tygrysek.

– Ja też wolę jeździć po torach, gdy słyszę dziecięce głosy – wyszeptała kolejka, zagwizdała przeciągle i pojechała dalej.

– Mam nadzieję, że te wakacje szybko miną i znów będziemy wesoło bawić się z dziećmi – odezwał się po chwili zastanowienia misio.

– A może dostanę całkiem nowe ucho i będzie ładniejsze od tego? – powiedział i znowu pogłaskał się po głowie. – Chciałbym, żeby było w kratkę!

– Na pewno dostaniesz nowe ucho. Pani Ewa potrafi tak pięknie szyć. Spójrz na mnie – powiedziała lalka Emilka i zerknęła na swoją nową, koronkową sukieneczkę.

– Będzie dobrze – zawołał pajacyk. – Musimy tylko uzbroić się w cierpliwość i zebrać siły oraz energię na cały przyszły rok. Zobaczycie, na pewno nie będziemy się nudzić od września.

– Na pewno – odpowiedziały chórem lalki i uszczęśliwione zasnęły.

Misio i inne zabawki też poszli spać, śniąc o nadchodzących zabawach. Pajacyk po raz ostatni fiknął koziołka i usnął przytulony do zajączka.

 

Pytania do opowiadania:

 

- Co przytrafiło się lalce Rozalce, misiowi Łatkowi i wyścigówce podczas zabaw z dziećmi?

− Za jakimi przedszkolnymi zabawami i zabawkami będziecie tęsknić w czasie wakacyjnej przerwy?

 

• Zabawa ruchowa Pajacyki i misie.

Bębenek (lub zabawka na której można wystukać rytm)

Dzieci maszerują  w rytm wystukiwany przez rodzica. Na przerwę w grze naśladują wesołego pajacyka (skaczą, jak pajacyk) lub smutnego misia (powoli chodzą ze spuszczoną w dół głową na czworakach).

• Odnajdywanie zabawki po opisie słownym. Odgadywanie, jakie ważne informacje chciałaby zabawka przekazać dzieciom. Zabawki  np. miś pluszowy. Rodzic mówi dziecku, że jest  zabawka, która chciałaby  coś powiedzieć. Podaje opis słowny np. znajdującego się  pluszowego misia. Dziecko odnajduje zabawkę.

 

Karta pracy, cz. 2,  nr 60. Dzieci 4-letnie

Dzieci:

− nazywają miejsca przedstawione na zdjęciach i to, co znajduje się pod nimi,

− łączą zdjęcia z odpowiednim krajobrazem, − kolorują muszelki, liczą je i pokazują ich liczbę na palcach.

• Karta pracy, cz. 4, s. 72. Dzieci 5-letnie

Odszukiwanie na obrazku piłek. Określanie ich położenia. Rysowanie po śladzie drogi piłki do bramki.

 

Moja ulubiona zabawka z przedszkola – rysowanie pastelami olejnymi.

Mogą to być prace wykonane dowolną techniką.

 

Zabawy na świeżym powietrzu.

 

 

Poniedziałek 08. 06.

 

 

Pożegnanie z zabawkami.

 

,,O czym rozmawiają zabawki?” - słuchanie opowiadania

B. Szelągowskiej.

 

 

Zabawki, podobnie jak dzieci, wiedziały, że zbliżają się wakacje.

- Znowu lato – westchnęła lalka Emilka – i, jak co roku, za kilka dni zrobi się w przedszkolu tak cicho. Będę tęsknić za dziećmi.

- Łatwo ci mówić – powiedziała lalka Rozalka. - Masz wszystkie ręce i nogi. A ja? Popatrz na mnie. Jakiś rozrabiaka wyrwał mi rękę.

- Nie jakiś tylko Krzyś -zawołał pajacyk i fiknął koziołka.

- A ja tam lubię wakacje. W ciągu dnia przez okno zagląda słoneczko, a wieczorem księżyc. Cisza, spokój…- powiedział miś Łatek i pogłaskał się po naderwanym uchu. - Może ktoś mi je w końcu przyszyje.

- Tak, tak wreszcie będzie można odsapnąć. Do tej pory nie mogę odnaleźć mojego kółka – zawołała wyścigówka. - Jak mam jeździć?

Na trzech kółkach? Nie da rady!

- Coś nas uwiera – westchnęły chórem klocki, ledwie wystając z wielkiego pudła. - Może to właśnie twoje kółko? Mógłbyś je w końcu zabrać, a nie tylko narzekasz!

- lubię dzieci. Lubię jak mnie biorą do swoich rączek i patrzą na mnie z zachwytem – dodał zajączek Klapek. - Mają taki miły dotyk.

Pamiętam, jak pierwszy raz trafiłem do przedszkola. Okropnie się bałem. Myślałem, że może dzieci mnie nie polubią. Ala tylko raz na mnie spojrzała i już wiedziałem, że wszystko będzie dobrze.

- A mnie Ania woziła w wózeczku. - Rozmarzyła się Rozalka.

- Zaraz po tym, gdy Krzyś wyrwał mi rękę. A później Zosia próbowała ją wsadzić z powrotem, ale jej się nie udało.

- A z tym kółkiem to też troszkę była moja wina. Niepotrzebnie najechałem na klocek. Kiedy dzieci mną się bawią, to wiem, że jestem potrzebny. A na dodatek, gdy Pawełek płakał, to Maciek dał mu mnie do zabawy i od razu Pawełek się uspokoił. Fajnie jest,

gdy wywołujemy u dzieci uśmiech na twarzach.

- I jak się nami dzielą – odezwał się z rogu sali tygrysek.

- Ja tez wolę jeździć po torach, gdy słyszę dziecięce głosy – wyszeptała kolejka, zagwizdała przeciągle i pojechała dalej.

- Mam nadzieję, ze te wakacje szybko miną i znów będziemy wesoło bawić się z dziećmi – odezwał się po chwili zastanowienia misio. - A może dostanę całkiem nowe ucho i będzie ładniejsze od tego?- powiedział i znowu pogłaskał się po głowie. - Chciałbym,

żeby było w kratkę.

- Na pewno dostaniesz nowe ucho. Pani Ewa potrafi tak pięknie szyć. Spójrz na mnie – powiedziała lalka Emilka i zerknęła na swoją nową, koronkową sukieneczkę.

- Będzie dobrze – zawołał pajacyk. - Musimy tylko uzbroić się

w cierpliwość i zebrać siły oraz energię na cały przyszły rok.

Zobaczycie, na pewno nie będziemy się nudzić od września.

- Na pewno – odpowiedziały chórem lalki i uszczęśliwione zasnęły.

Misio i inne zabawki tez poszły spać, śniąc o nadchodzących zabawach. Pajacyk po raz ostatni fiknął koziołka i usnął przytulony do zajączka.

 

Rozmowa z dziećmi na temat opowiadania i ilustracji w książce

s, 78 – 79.

 

 

Pytamy dzieci:

 

- Co przytrafiło się lalce Rozalce, misiowi Łatkowi i wyścigówce

podczas zabaw z dziećmi?

- Za jakimi przedszkolnymi zabawami i zabawkami będziecie

tęsknić w czasie wakacyjnej przerwy?

- Czy potrzebny jest wakacyjny wypoczynek?

 

Zabawa ruchowa ,,Pajacyki i misie”.

 

Dzieci maszerują po sali w rytm bębenka. Na przerwę w grze naśladują wesołego pajacyka ( skaczą jak pajacyk), lub smutnego misia ( powoli chodzą, ze spuszczoną w dół głową na czworakach).

 

 

Dzieci 4 – letnie. Karta pracy, cz. 2, nr 62.

 

- Dziecko wspólnie z rodzicem czyta tekst. Rodzic czyta wyrazy,

a dziecko nazwy obrazków.

- Rysuje po śladach wokół przedmiotów. Opowiada do czego służą

te przedmioty.

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, cz. 4. s. 68 – 70.

 

Dzieci:

- Oglądają zdjęcia i opowiadają o niektórych miejscach przedstawionych na nich.

- Rysują po śladzie drogę rodziny Ady nad morze.

- W ramce na górze karty rysują, gdzie pojadą na wakacje

z rodziną. Na dole karty rysują, gdzie chciałyby pojechać

 

Podczas pracy z książką możecie słuchać piosenki.

,,Siadam na rower”' -

link do piosenki:  https://www.youtube.com/watch?v=Ru60fUt4P0E 

 

Zabawy na powietrzu.

 

 

Wtorek 09. 06.

 

 

Nauka piosenki ,,Już wkrótce Wakacje”.

 

Uczymy się słów piosenki:

 

 

1. Już wkrótce wakacje

i piękna pogoda.

Wyjedźmy więc czym prędzej,

bo każdej chwili szkoda.

 

Ref.: Gdzie grzywy morskich fal,

gdzie słońca złoty blask,

gdzie ptaków leśny chór

swym śpiewem wita nas. ( bis)

 

2. Żegnamy się z panią,

z Maciusiem i z Anią,

gotowi, spakowani,

dziś w drogę wyruszamy.

 

Ref.: Gdzie grzywy…………….

 

3. Lecimy, jedziemy,

idziemy, płyniemy,

powietrzem, lądem, wodą,

by spotkać się z przyrodą.

 

Ref.: Gdzie grzywy……………..

 

Link do piosenki:  02._Juz_wkrotce_wakacje_100(1).mp3

 

                              03._Juz_wkrotce_wakacje_50.mp3

 

 

Zadajemy dzieciom pytania:

 

- O czym opowiada piosenka?

- Gdzie możemy spędzić czas wakacji?

- Jakimi środkami transportu możemy dotrzeć w rożne

ciekawe miejsca?

 

Piosenkę powtarzamy z dziećmi kilka razy.

 

 

Dzieci 4 – letnie. Zajęcie plastyczne inspirowane treścią piosenki.

 

Malowanie farbami lub kolorowanie kredkami na temat:

,, Gdzie chciałabym ( chciałbym) pojechać na wakacje?)

 

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, cz. 4, s. 71 – 73.

 

Dzieci:

 

- Oglądają rysunki i opowiadają na co powinni zwrócić uwagę

na wakacjach.

- Rysują po śladzie bez odrywania kredki od kartki.

- Rysują drogę piłki do bramki.

- Kończą rysować szlaczki.

- Dzielą na sylaby i głoski nazwy podanych zabawek.

 

Chętne dzieci mogą wykonać pracę plastyczną podobnie jak

4 – latki.

 

Zabawy ruchowe na powietrzu.

 

 

 

 

Środa 10. 06.

 

 

Pożegnania nadszedł czas.

Bezpieczne wakacje – rozwiązywanie zagadek.

 

Dzieci słuchają zagadek – dopowiadają ich zakończenie.

 

Wiem, że pan ratownik mnie nie zauważy,

dlatego nie kąpię się na niestrzeżonej ...( plaży )

 

Kiedy płoną lasy, to giną zwierzęta,

dlatego dbam o to i o tym pamiętam,

by w lesie wszystkim żyło się dogodnie.

Z tego powodu nie bawię się...( ogniem )

 

Jeśli się zgubię w obcym dla mnie mieście,

wiem, co mam zrobić, wiem nareszcie!

Mogę zaufać pewnemu człowiekowi,

czyli panu...( policjantowi )

 

Gdy nie ma rodziców w domu,

to choć bardzo przykro mi,

nie otwieram obcym ludziom

do naszego domu...( drzwi )

 

Ze względu na żmije zawsze w lesie noszę

moje ukochane, gumowe...( kalosze )

 

Grzybobranie to grzybów zbieranie,

a nie ich jedzenie czy też smakowanie.

Dlatego po powrocie z lasu

sięgam do grzybów pełnego… ( atlasu )

 

Nie podchodzę do dzikich zwierząt,

bo choć są piękne i bajeczne,

bywają także dla ludzi bardzo… ( niebezpieczne )

 

Prowadzimy rozmowę z dziećmi na temat bezpieczeństwa podczas

pobytu na wakacjach.

 

Pomogą nam w tym również następujące filmiki.

 

Linki do filmików:  https://www.youtube.com/watch?v=N4X0RhlMf7Y

 

https://www.youtube.com/watch?v=YLhGcMIPTuA

 

 

Dzieci 4 – letnie. Wyprawka plastyczna. Karta nr 27

,,Potworek” - wakacyjny upominek.

 

Przygotowujemy dzieciom kartę pracy, nożyczki, klej, kolorową

włóczkę lub bibułę.

 

Dzieci:

 

- Wycinają z karty kształty zaznaczone konturami.

- Składają je według instrukcji, tak aby potworek otwierał i zamykał

usta.

- Przyklejają na czubku głowy potworka kolorowe włosy z włóczk

lub z bibuły.

 

Dzieci 5 – letnie. Karta pracy, cz. 4, s.74 – 77.

 

Dzieci:

 

- Oglądają obrazki i opowiadają co się na nich dzieje.

- Czytają tekst z dorosłym, wypowiadając nazwy obrazków.

- Kończą rysować i kolorować kredki wg wzoru.

- Rysują to, co najbardziej podobało im się w przedszkolu.

- Rysują słoneczko po śladach, kolorują rysunki.

 

Zabawy dowolne na powietrzu.

 

 

 

Drodzy rodzice, kochane dzieci.

 

Zakończyliśmy edukację w bieżącym roku szkolnym.

Dziękuję wam, że byliśmy razem chociaż w dość nietypowy sposób. Myślę, że w przyszłym roku szkolnym wszystko wróci do normy i we wrześniu spotkamy się w przedszkolu.

 

A na nadchodzące wakacje przyjmijcie od nas życzenia:

 

Wesołych wakacji, słonecznego lata,

kiedy wiatr po niebie obłoki zaplata.

Grzybów pełne kosze, słodkich jagód w borze.

Dalekich wycieczek, kąpieli w jeziorze.

Bezpiecznych wakacji, dużo zdrowia, siły

i żeby się wszystkie życzenia spełniły.

 

 

Pani Dorotka i pani Danusia.